Kamikazes - Kleiner Vogel

Intro:
(Yo, Kamikazes wracają z zapomnienia
Widok z czerwono-białego autokaru)

Antagonist:
Nie, nie przestają mnie denerwować
Dlatego biegnę wyczerpany, przez zieloną ziemię Boga
Zostanę w niej wcześnie pogrzebany
I jeśli to nie są słowa mojego brata, to nie będą respektowane*
W moim lochu przeżywam każdy dzień, jakby był moim pierwszym dniem
Konieczność wczesnego wychodzenia zmusza mnie do wytrzeźwienia
Rozbijam rzeczywistość na tysiące kawałków
Tysiące chwil wysypanych na łóżko
Kobieta o tysiącu twarzy, która pieści moje plecy (jak pięknie)
Żadnego punktu zaczepienia, nigdy więcej snucia planów
Muszę się nauczyć, jak ściśle dzielić moją miłość bliźniego na porcje
I nigdy nie pytać się wspomnień o to, czy mogę odbyć jazdę w ich bezlitośnie ciepłe barwy
Odczuwam tylko dyskomfort między wami niewolnikami
Łaknienie tego, co jest zabronione, jest pod znakiem orła w godle,**
błądzeniem na krętych drogach,
występkami, dla których powodem jest nie mieć żadnego powodu
Bo pomiędzy głuchymi i niewidomymi, lekkie szaleństwo pod opaską na oczy,
jest ostatnim miejscem, w którym twoje odczuwanie znajduje dom
I tylko nadwyżka malutkich neuroprzekaźników
pozwala jeszcze tańczyć marionetkom a tobie rzygać w mieszkaniu

Refren:
Nie przestawaj, nie zaczynaj
Obdarz mnie swoim zaufaniem, podaj mi rękę
Nie wypytuj się mnie, to cię nic nie obchodzi
Słuchaj swojej intuicji, nigdy swojego umysłu

Nie przestawaj, nie zaczynaj
Obdarz mnie swoim zaufaniem, podaj mi rękę
Nie wypytuj się mnie, to cię nic nie obchodzi
Czy to na imprezie, czy w pracy,
jesteś ich więźniem

Mythos:
Obiekt wymyka się mojemu doświadczeniu
Okolica to retorta
Każdy żyje tu bardzo dobrze w wygodnych słowach
Ja jestem obok, zawieszam swój czas na linie między pustymi miejscami
To nie jest łatwe, ale naprawdę w porządku***
Życia starczy mi do jutra
W połowie drogi w kierunku bramy, nie było wcale tak jak wszyscy opowiadali
Ohydnie zmarzłem
Nikt nie trzyma w pogotowiu światła, sam znajduję powrotną drogę do mieszkania,
z wielkimi oczami od małych narkotyków
Widzowie bez biletów przychodzą i odchodzą, mały ptaku
przyjmę cię u siebie, z biegiem czasu zdołasz odlecieć wysoko, uda ci się
Nie wolno ci wierzyć temu uczuciu bezsilności, które cię nachodzi
Tysiące stacji emituje mydlane opery
Naród się skończył, nikt nie kocha kraju
Na tym terenie nie podasz mu nigdy ręki, zrozumiano?
Jeśli potrafisz mnie zrozumieć, nazwę cię obeznanym,
osiadłym na przylądku rad w dobrej wierze udzielanych
Z tego miejsca na północ prowadzi droga na piechotę
Żyjemy ze snów w proszku i piernikowych słów
W oddali migocze już koniec udręki
Ale rozważ, że kto przenosi góry, przesuwa też doliny

Przeczytaj te wersy jak list w butelce
Pozdrowienia z mojego czerwonego samochodu, zanim mnie wywiozą
Przyszli mnie zabrać
i mówią, że na mnie też czeka ciepłe miejsce przy żłobie
Przeczytaj te wersy jak list w butelce
Pozdrowienia z mojego czerwonego samochodu, zanim mnie wywiozą
Przyszli mnie zabrać
i mówią, że na mnie też czeka ciepłe miejsce przy żłobie

Refren









*Kamikazes (dawniej - Kamikaze Brothers) tworzą dwaj bracia z Wuppertalu

**Bundesadler – orzeł w godle Niemiec

*** Gra słów – „leicht” to nie tylko łatwy, ale też lekki, „schwer” oznacza dosłownie ciężki