Kamui Gakupo - Le rouge est amour

Nad brzegiem spokojnego jeziora
stoi stary budynek niczym z baśni.
Odziany w wystawne szaty,
patrzyłem na zewnątrz pustymi oczyma.

Wszystko idzie po mojej myśli.
Co noc sypiam z inną pannicą,
co jeszcze bardziej pogłębia me szaleństwo.

Owiane nutą smutku niebo
zapomniało nawet, jak należy kochać,
pogrążając się tym samym w żądzy.
Płynący z wolna czas sprawił,
że nawet sekunda rozkoszy rozpłynęła się w mroku.
Do mych oczu napłynęły łzy.

Spoglądałaś na mnie ze smutnym wyrazem twarzy,
zupełnie jak beznamiętna lalka.
Założyłem na twarz piękną maskę,
aby nikt nie odkrył, co kryje się w mym sercu.

Nie mogę oderwać od ciebie wzroku, gdy tańczysz z taką gracją.
Ażeby już nikt inny cię nie dotknął,
chodź, zaprowadzę cię do mego miniaturowego ogrodu.

Gdy wzdycham do agonii,
budzi się we mnie chuć tak silna,
iż być może jest w stanie zmienić mój los i przyszłość.
Nawet jeśli ma zbrukana krew upłynie do ostatniej kropli,
nadal będę pragnął odpłynąć w sen
w tej splamionej czerwienią ziemi.

O prześwięta światłości, rozpal ogień.

[Ce qui suit est a votre tour.]

Owiane nutą smutku niebo
zapomniało nawet, jak należy kochać,
pogrążając się tym samym w żądzy.
Nie zważając na płynący z wolna czas,
objąłem cię z całych sił.
Nie zapomnę o naszej wiekuistej przysiędze.

[I will dye you beautiful red...]