Krzyżacy - Ballada o Jurandowej

[Maćko z Bogdańca:]
Był czas pokoju, i książę ruszył
Z dworem swym, lecz bez oręża
Przy dworze była matka Danusi
Bo zaprosiła ją księżna

Matka Danusi była to pani
Niespotykanej urody
Kochał ją Jurand wielkim kochaniem
Odkąd ją przywiózł ze wschodu

Ballado ech! Ballado ej
Spraw by mi struna nie pękła
Bo śpiewać chcę zalety jej:
Jak dobra była, jak piękna

[Księżna Anna Danuta:]
Na dwór książęcy napadali Niemcy
Niejeden z ręki ich poległ
W obronie księcia życie poświęcił
Sam książę popadł w niewolę

Matka Danusi, kiedy ją Niemiec
Jak brankę troczył do siodła
Pobladła, padła trupem bez tchnienia
Bo hańby tej znieść nie mogła

Ballado ty! Ballado ma
Nie moja wina, żeś smętna
Przypatrzcie się sierocie tej
Będzie jak matka jej piękna

[Razem:]
Nie można dziwić się Jurandowi
I ty mów nie dziw się, Boże
Że mu Danusia jest oczkiem w głowie
A Niemców tłucze, gdzie może

Ballado hej! Ballado cóż
Możesz powiedzieć nam więcej?
Co można znieść, to można znieść
A potem pęka nam serce...