Ks. Jakub Bartczak - Powołanie

Bo warto pytać o swoje powołanie,
By móc ogarnąć, co jest w Bożym planie.
Bo warto się modlić i postawić pytanie,
By móc się mierzyć z życiowym zadaniem.

Muszę przyznać szczerze, całkiem bez kitu -
Jestem z tych typów,
Dla których Bóg jest największym z VIP-ów.
Nie wyskoczyłem jak z konopi filip.
Myśmy od lat nawijki kleili, nigdy nie kryli
Tej wielkiej fascynacji życiem, człowiekiem.
To jest ta miłość, co nie gaśnie z wiekiem,
Ale ciągle trwa.
I choć czas stanął #2002,
W moim sercu zawsze brat CRA.
Wtedy też sobie głęboko przyrzekłem:
Życie tak krótkie, dbaj, by było piękne,
Powołanie wielkie,
Korzystaj z chwili, walcz o szczęście.
Patrzę w górę, wierzę w to miejsce.
Ilekroć do modlitwy składam swe ręce,
Dziękuję ci, Boże, za to, kim jestem.

Bo warto pytać o swoje powołanie,
By móc ogarnąć, co jest w Bożym planie.
Bo warto się modlić i postawić pytanie,
By móc się mierzyć z życiowym zadaniem.
x2

Przyznaję, miałem tysiące wymówek,
Zanim poszedłem za Panem.
Żyć powołaniem, to znaczy żyć pełnią,
Bo życie jest jedno.
Wiem na pewno, czasem wygodne jest
Płynąć z prądem. To nie wystarczy -
O dobro, szczęście, człowiek, trzeba zawalczyć.
Po co się niańczyć? - Do Nieba pukaj.
W modlitwie zawarta jest Boża nauka.
Niech On ci pokaże twoje powołanie,
Masz być lekarzem, piłkarzem, murarzem
Czy nauczycielem.
Ilu nas jest, to i dróg jest tak wiele.
Odnajdź siebie, niech On będzie sterem,
Niech będzie celem.
Człowieku, walcz o swoje marzenie.
Uwierz, życie jest w twoich rękach.
Walcz o szczęście, dobro, dzieciak, nie pękaj!

Wierzę w to, co podpowiada serce.
Pokój z wami!
Szanuj życie ludzkie.
Jeśli wciąż wierzysz...
To chwila prawdy,
Rachunek sumienia.
#pokój

Bo warto pytać o swoje powołanie,
By móc ogarnąć, co jest w bożym planie.
Bo warto się modlić i postawić pytanie,
By móc się mierzyć z życiowym zadaniem. 4x