Kuba Blokesz - Pusty teatr

stoję sam w wielkim, pustym teatrze
scena z desek oszlifowanych ledwo
i muszę szczerze wyznać, że zawsze
myślałem, że jednak...

pierwszego dnia serce mnie piekło jak lawa
wzrokiem tuliłem kurtynę i scenę
jaką zapłacić przyjdzie mi cenę
nie wiedziałem jeszcze, że będzie tak krwawa

widziałem nad sceną fruwanie aniołów
jak młode anioły uczyły się latać
jeszcze nie byłem świadomy, że świata
nie uratuje mój zachwyt z popiołu

stoję sam w wielkim, pustym teatrze
scena z desek oszlifowanych ledwo
i muszę szczerze wyznać, że zawsze
myślałem, że jednak będziesz tu ze mną

drugiego dnia serce stało się magmą
jak krem z kamieni, rozgrzaną masą
powoli sunącą utartą trasą
mozolną i cichą jak stare bagno

słyszałem hejterskie szemranie kulis
jak stare kotary szeptały półgłosem
mieszając wszystkich w tym samym sosie
nie pamiętały że ktoś kiedyś je tulił...

stoję
wszystko stygnie jak kamień
wszystko nieubłaganie
stoi