Kyle Spratt - Suicide note

Patrzę na jedzenie, ale nie mogę jeść
Leżę w moim łóżku, ale nie śpię
Płaczę w swoim pokoju i trzymam to w tajemnicy,
Bo ludzie mówią mi, że ich obchodzę, ale wcale tak nie jest.

Jestem rozcięty, mimo że nie krwawię
Moje serce jest złamane, więc zamierzam sprawić by przestało bić
Ktoś wbiega do pokoju i krzyczy:
"On nie oddycha!"
Zabrali mnie do szpitala by doktor się tym zajął

Ale on z tym nie wygra, nie ma czasu,
Bo połknąłem trochę tabletek z odrobiną Tylenolu,
I 3 butelki leków przeciwdepresyjnych i Sambucę,
40 uncji, zabity, nie zwymiotowałem.

Nie ma sensu płukać mojego żołądka,
Bo ja po prostu zrobię to jeszcze raz,
Jestem przegraną sprawą, więc pieprzyć to.
Każdy z urazą do mnie
Będzie z tego zadowolony
Uśmiechy na ich twarzach, gdy moja śmierć wyjdzie na jaw.

Bo ja się zabijam,
Biorę sprawy w swoje ręce...
Nie potrafię wyobrazić sobie siebie jako dorosłego człowieka...
Nie chcę dorosnąć...
Nienawidzę zmian i wszystko jest takie...
Przemienione.

Moje życie jest niczym innym niż katastrofą...
A czas upływa coraz szybciej...
Ale w sekundę całe to gówno przestanie mieć znaczenie...
Pieprzyć to, zamierzam się zabić.


Udaję szczęśliwego.
Ale ja chcę umrzeć, nie zamierzam kłamać...
Myśli samobójcze przechodzą przez
Mój umysł regularnie...
Wariuję przez te bzdury...
Regularnie...

Spójrz mi w twarz, mam chory wzrok...
Bo jestem chory na umyśle...
Chciałem umrzeć odkąd miałem 9 lat.
To nie kłamstwo...
Nie użalam się nad sobą
I nie pierdolę, po prostu rymuję o tym.

Ja nie płaczę, by to z siebie wyrzucić,
By wzbudzić poczucie winy...
Bo mam w dupie wasze współczucie...
Nie próbuję sprawić, by wszyscy mnie żałowali,
Raczej objadę was wszystkich i sprawię, by wszyscy byli na mnie wściekli

Nie jestem szczęśliwą osobą i nie jestem tym lubianym.
Nawet przez siebie.
Wiem, że nie byłem miły.
Ale ludzie nie rozumieją jak bardzo
Nienawidzę swojego życia...
Bo gdyby tak było, oni wiedzieliby jak kurewsko bardzo
Chcę wziąć ten nóż i...

Się zabić,
Biorę sprawy w swoje ręce.
Nie mogę wyobrazić sobie siebie jako dorosłego człowieka.
Nie chcę dorosnąć...
Nienawidzę zmian, a wszystko jest takie przemienione...

Moje życie jest niczym innym niż katastrofą...
A czas upływa coraz szybciej...
Ale w sekundę całe to gówno przestanie mieć znaczenie...
Pieprzyć to, zamierzam się zabić.

Kończę, jestem ocalony, jestem skończony...
W końcu się poddaję,
Mam dość porażek, mam dość próbowania sprostać
Oczekiwaniom wobec mnie
I próbuję sobie wyjaśnić...

Zawsze zadawałem sobie pytanie na temat mojego przeznaczenia...
Pieprzyć moje przeznaczenie.
Nigdy więcej związków.
Moi przyjaciele są dla mnie martwi.
Boli mnie głowa, nie mam już siły
Czekam cierpliwie na dzień,
Gdy będę mógł spoczywać w spokoju.

A przez te leki,
Nie mogę spać.
Są nic nie warte,
Więc po prostu wziąłem ekstazy.
Następnie usłyszałem moich przyjaciół:
"Jesteś upośledzonym zjebem."
Może moje samobójstwo sprawi
Że Wy upośledzeńcy się zamkniecie!

Bo zrobię to w krótką chwilę,
W czasie, gdy zapominam jak się kurwa uśmiechać.
Nienawidzę być bagatelizowany gdy wszyscy udajecie,
Że się o mnie troszczycie.
Gdybyście się o mnie troszczyli, wtedy
Nie chciałbym być...

Samobójcą,
Biorę sprawy w swoje ręce.
Nie potrafię wyobrazić sobie siebie jako dorosłego człowieka...
Nie chcę dorosnąć...
Nienawidzę zmian i wszystko jest takie przemienione.

Moje życie jest niczym innym niż katastrofą...
A czas upływa coraz szybciej...
Ale w sekundę całe to gówno przestanie mieć znaczenie...
Pieprzyć to, zabiję się...

Kiedy nadejdzie ten czas...
Będę płakać...
Będę musiał się opanować...
Zadzwonię do wszystkich moich przyjaciół, i pożegnam się z nimi.
Następnie się naćpam, i potem...
Znów do nich zadzwonię i pożegnam się jeszcze raz.
I znów będę płakał.

Przestanę płakać,
Uśmiechnę się.
Znajdę długopis,
Zapiszę jakieś ostatnie słowa...
Ktoś je znajdzie gdy...
Będę w niebie.
Patrząc na nich, w dół...
A kto wie...
Gdy sprawy pójdą źle, może w piekle.
Patrząc na nich, do góry...

Ale tak czy inaczej obserwuję,
Czekam na ich reakcję.
Nagle ktoś wchodzi...
Moment, nie śmieje się...
Czyta to i zaczyna płakać...
Oni naprawdę się przejęli...
Jestem w szoku, nie mogę uwierzyć że oni są...
Smutni, że mnie nie ma...

Oni za mną tęsknią...
Człowieku, jaki straszny błąd zrobiłem...
I nie mogę tego cofnąć...
Jest już za późno...
Gdybym tylko mógł przeżyć swoje życie,
Przerobiłbym tą piosenkę...
Przepisałbym te słowa, i to szłoby jak...

Życie to gówno.
Ale biorę sprawy we własne ręce.
Mogę wyobrazić sobie siebie jako dorosłego człowieka.
Chcę się rozwijać, i poradzić sobie ze zmianami.
Nawet jeśli wszystko zostanie przemienione.

Może moje życie to katastrofa...
A czas upływa coraz szybciej.
Ale teraz widzę, że całe to gówno nie ma znaczenia.
Pieprzyć to, zamierzam żyć własnym życiem!