La Oreja De Van Gogh - Dos copos de nieve

Jesteśmy dwoma płatkami śniegu,
Które przelatują ponad dachami miasta

Lecimy między antenami
Prowadzi nas elektryczna burza
Podążam za twoim śladem, nie przestając drżeć
Morze świateł wyczekuje nas na Boże Narodzenie
Moja ojczyzna, moja flaga
Nasza jedyna granica właśnie się tworzy-
Nasz dom

Ty, ty uczyniłeś mnie tak szczęśliwą
Sprawiłeś, że oszalałam, zupełnie oszalałam dla ciebie
Ty, ty uczyniłeś mnie tak szczęśliwą

Wybija dwunasta i mija kolejny rok
Uciekają marzenia, jak bąbelki z najlepszego szampana
Spadamy na podłogę
Roztapiamy się przed wzniesieniem toastu
Przed wzniesieniem toastu

Ty, ty uczyniłeś mnie tak szczęśliwą
Sprawiłeś, że oszalałam, zupełnie oszalałam dla ciebie
Ty, ty uczyniłeś mnie tak szczęśliwą

Byliśmy dwiema kroplami wody w źródle
Byliśmy dwoma płatkami śniegu, żeby latać
Byliśmy dwoma czarnymi kieliszkami bez wolności,
Żeby uciec

Ty, ty uczyniłeś mnie tak szczęśliwą
Sprawiłeś, że oszalałam, zupełnie oszalałam dla ciebie
Ty i twoje źrenice naprzeciwko mnie
Sprawiają, że szaleję, zupełnie szaleję dla ciebie
Ty i twoje źrenice naprzeciwko mnie

Ty, ty sprawiłeś, że jestem tak szczęśliwą
Ty, ty jesteś tylko dla mnie