Lalka - To nie brzmi dumnie

nie nadwyrężam końca języka kiedy brak mi słów
i choć mam słuch jak słoń to umiem kłamać jak z nut
brak inicjatywy? oczekuję na czyjś gest
choć po drugiej stronie nic nie czeka
idę, bo zielone światło jest
(bo zielone światło jest)

brawurą leczę braki w odwadze, a ekshibicjonizmem – wstyd
choć płonę z niego tak czy inaczej bo mam przekonanie
że co uda mi się ukryć czas i tak pokaże
(i nic na to poradzę)

robiąc z wideł igły
robię dziury w całym
jestem solą ziemi
ale na jej rany

pieprząc trzy po trzy
piąte przez dziesiąte

dzielę dolegliwości po to żeby mnożyć bóle
mierząc wysoko, wyżej niż czubek nosa nie umiem
wyjątkowo celnie strzelam sobie w stopy
i choć liczę na pomoc
kul nikt już nie chce nosić

lubię przebierać w środkach i one we mnie też
toteż z małej chmury umiem zrobić duży deszcz
i choć igram z ogniem
jestem człowiekiem małej wiary, że
środek uświęca cel