Lidia Kopania - The winner takes it all

"Zwycięzca bierze wszystko"


Nie chcę mówić o sprawach, przez które przeszliśmy,
Choć to mnie rani, teraz to historia,
Pożegnałam wszystkie swoje kąty i ty zrobiłeś to samo,
Nic więcej do powiedzenia, bez asa by grać,
Zwycięzca bierze wszystko, przegrany zostaje mały,
Oprócz zwycięstwa to jest jej przeznaczenie.

Gdy byłam w twych ramionach myślałam,
Że tam należę, doszłam do wniosku, że to ma sens.
Zbudować sobie ogrodzenie, zbudować sobie dom,
Myśląc, że byłabym tam silna
Ale byłam głupia, że grałam według reguł.

Bogowie mogą grać w kości,
Ich umysły zimne jak lód,
A ktoś tam na dole traci kogoś drugiego
Zwycięzca bierze wszystko, przegrany musi upaść
Proste i oczywiste, nie powinnam narzekać.
Ale powiedz mi, czy ona całuje tak samo jak ja to robiłam?
Czy czujesz się tak samo jak ona cię woła?
Gdzieś głęboko musisz wiedzieć,
Że tęsknie za tobą, ale co ja mam do powiedzenia?
Trzeba być posłusznym regułom.

Sędziowie zdecydują,
Podobni do mnie przetrzymają,
Widzowie przedstawienia zawsze stoją nisko.
Gra się znów zaczęła – kochanek czy przyjaciel?
Rzecz wielka czy mała?
Zwycięzca bierze wszystko.

Nie chcę mówić, jeśli to cię smuci,
I rozumiem.
Przyszedłeś by podać mi rękę
Przepraszam jeśli mój spięty wygląd i brak pewności siebie,
Sprawiają, że czujesz się źle.
Zwycięzca bierze wszystko.