Lisa Chappell - Noah

Delikatne opowieści wyjaśniają się w mojej głowie
sny o raju w pustym łóżku
spałam snem tak głębokim
zastanawiałam się co się ze mną stało

Myślałam o mojej utraconej miłości i ofiarowałam mu delikatne, ciche pożegnanie
znalazłam siebie samotną siedzącą na pustej kanapie
i kiedy patrzyłam na siebie zastanawiałam się, co by się ze mną stało
o, Noah, nie opuszczaj mnie

o, Noah, nie opuszczaj mnie, o Noah, nie opuszczaj mnie
o, Noah, nie opuszczaj mnie, o Noah, nie opuszczaj mnie

Kiedy następnego dnia się obudziłam
niebo było ciemne i pełne deszczu
to kochające ramiona pochłonęły cały mój ból
i matka niebo, płakała, płakała, płakała i płakała

Moja kanapa odpłynęła
może raj nie został utracony
wirując wody prowadzące Bóg wie dokąd, Bóg wie dokąd
Minęłam mężczyznę siedzącego samotnie na pustym krześle
o, Noah opuścił go

o, Noah opuścił go, o Noah opuścił go
o, Noah opuścił go, o Noah opuścił go

Jego głowa była wypełniona jeszcze
niezapomnianymi marzeniami

jego serce było silne i wolne
jego ręce wiedziały jak utrzymać i odpuścić
jego oczy spoczywają spokojnie, spoczywają spokojnie na mojej twarzy

Śmiejąc się, zerwałam się z kanapy
on się zerwał z krzesła i spotkaliśmy się w powietrzu
opowieści naszych żyć były całowane i całowane i całowane
aż zaschło w ustach
jak serca były oszukane, stracone i złamane, odnalezione, oszukane i stracone ponownie
jak Noah nas opuścił

jak Noah nas opuścił, jak Noah nas opuścił
jak Noah nas opuścił, jak Noah nas opuścił

Delikatne opowieści wyjaśniają się w mojej głowie
sny o raju w pustym łóżku
spałam snem tak głębokim
zastanawiałam się co się ze mną stało