Loïc Nottet - Selfocracy

Moja matka powiedziała mi, żeby nie przechodzić blisko luster.
Mówi się, że pewien młody chłopiec umarł przez przeglądanie się w nich zbyt długo.
Ludzie mówią, że są złaknieni, głodni idealnych odbić tak bardzo, że ich niezaspokojone apetyty mogą nawet zabić.
Wielu jest wśród nas tych, którzy zatracają się w lustrach.
Zbyt wielu, którzy żyją tylko dla wyglądu.
Świadom, że nie jest najpiękniejszy ze wszystkich, człowiek jest zazdrosny i zły.
Świadom, że nie jest najbrzydszy - chełpliwy i arogancki.
Lustra zniekształcają nas, wylęgają w nas rozbuchane ego.
Egoizm.
Egocentryzm.
Właśnie to odbijają ludzkości lustra.
Po co pomóc komuś, jeśli jego pech pozwala nam posunąć się naprzód? By przybrać na sile?
Moja matka mówiła, żeby nie chodzić blisko luster, bo im bardziej w nie patrzymy, tym bardziej nasze uszy przestają słyszeć - a oczy widzieć, że świat wciąż obraca się wokół nas.
Witajcie w Selfocracy*.

*Selfocracy - self ("ja", swój) + cracy (od gr. kratos - władza)