Lucca Jan D. - Ostatni spacer we mgle

Pamiętam prawie jak dziś , nasz ostatni spacer we mgle;
Zatracałaś się w chmurach będąc o krok...
To prawie tak-
Jakbyśmy umierali...
To prawie tak-
Jakbyśmy umierali...

Patrzył cały świat poprzez skrwawione powieki,
Gdy powiedziałaś w środku cmentarza,że
„Nigdy nie będziesz świętą“.
Kiwałem głową, pijany prawie jak ty...
Kiwałem głową,
Tak cholerniw chciało się żyć...

Pamiętam prawie jak dziś , nasz ostatni spacer we mgle;
Widziałem cię nagą choć byłaś „o krok“.
To prawie tak-
Jakbyśmy umierali...
Tak wielu chętnych było aby
Dać nam wieczysty ślub.
By naznaczyć nas na wieki
Pieczęcią na środku czaszki...
A ty krzyczałaś bez końca, że
„Jesteś święta jak nikt“.
Krzyczałaś bez końca
-Tak cholernie chciało się żyć...

Wydał na nas wyrok śmierci caluteńki piękny świat!
Wymierzył pseudo-sprawiedliwy sędzia dla nas Najostrzejszą z Kar!
Marzyliśmy wiele,
Lecz nie o tym ...
O tym-co oni nam wybrali...
W ich świecie choćbyśmy żyli...
To tak,
Jakbyśmy umierali...

Pamiętam prawie jak dziś , nasz ostatni spacer we mgle;
To on był początkiem Wszechświata!
Widziałem cię ubraną w purpurę i czerń,
Chociaż byłaś zupełnie naga...

Krzyczałaś, że „pięknie aż tak“
„Prawie jakbyśmy umierali“...
Krzyczałaś, że „pięknie aż tak
-Jakbyśmy umierali“...
Krzyczałaś, że „pięknie aż tak“
„Prawie jakbyśmy umierali“....
Krzyczałaś, że „pięknie aż tak“
„-Prawie- jakbyśmy umierali“....