Maria Parrado - Tanto

Naucz mnie ocierać się o ciebie powoli,
chcę nauczyć się kochać ciebie na nowo,
szeptać ci do ucha jak mogę.

Jeśli chcesz dam ci minutę,
abyś pomyślała o moich pocałunkach, moim ciele, moim ogniu,
mam nadzieję, że ją wykorzystasz, gdyż myślę, że jestem ci winien wiele.

Teraz, kiedy zostałem sam,
widzę, że jestem winien ci tak wiele i tak bardzo mi przykro,
teraz, nie wytrzymam bez ciebie, nie ma sposobu żeby tak trwać.

Będziemy bawić się w chowanego,
całując się jak tylko się zobaczymy,
rozbierz mnie, a później się zobaczymy,
oszukamy czas.

Żebym nie wiem jak bardzo ściskał twoje dłonie
odpowiada mi wierzyć, że jeszcze nie odeszłaś,
stopię się z twoimi ustami
tak jak stapiają się moje palce z pianinem.

Teraz, kiedy zostałem sam,
widzę, że jestem winien ci tak wiele i tak bardzo mi przykro,
teraz, nie wytrzymam bez ciebie, nie ma sposobu żeby tak trwać.

Ty, która nauczyłaś mnie być szczerym,
bez strachu przed tym co myślę, unikając kłamstwa,
ty, która zawsze byłaś obecna,
gdy nie było ludzi którzy tyle mi obiecywali.

Ty, która nauczyłaś mnie być szczerym,
bez strachu przed tym co myślę, unikając kłamstwa,
ty, która zawsze byłaś obecna,
gdy nie było ludzi którzy tyle mi obiecywali.

Teraz, kiedy zostałem sam,
widzę, że jestem winien ci tak wiele i tak bardzo mi przykro,
teraz, nie wytrzymam bez ciebie, nie ma sposobu żeby tak
trwać, trwać, trwać
trwać, trwać, trwać
trwać, trwać, trwać.