Marie Fredriksson - Så stilla så långsamt

Tak spokojnie, tak powoli
jak kręgi na tafli wody,
jak słońce,
które pomału zachodzi.
Tak spokojnie, tak powoli
jak życie wychodzące z mody,
młodzi nigdy nie oglądają się za siebie.

Szukałam długo
jakiegoś sensu w tym... —
— no wiesz — w tym życiu,
które jest ci tak drogie.
Szukałam długo jakiegoś sensu
we wszystkim, co powiedziałeś.
Zastanawiam się, co jest słuszne
i czy to naprawdę jestem ja.

Tak spokojnie, tak powoli
jak wtedy, kiedy wiosną odtaje śnieg,
tak jak lato przechodzi w jesień.
Tak spokojnie, tak powoli
skradłeś pierwszy pocałunek,
tak spokojnie, tak powoli
nasza miłość stała się pociechą.

Pokaż mi,
spójrz na mnie,
uśmiechnij się do mnie.
Tak bardzo chcę zobaczyć,
jak wygląda prawda.