Megan Moroney - Never left me

Zostawiłem moje buty przy drzwiach, jak zawsze
Ta sama sterta magazynów przy zlewie w kuchni to nic nowego
Ten sam widok z okna w mojej sypialni
Ten sam gwizd, gdy wieje wiatr
Wróciłem jako inna osoba, ale dobrze widzieć, że ty jesteś taki sam jak dawniej

Spakowałem swoje torby jak nietoperz w szale
Powiedziałem "Poradzę sobie samemu"
Ale oto znów jestem, minęło za dużo czasu, stary przyjacielu
Gdyby podłogi mogły płakać, a ściany mówić
Mam nadzieję, że powiedziałyby, że to nie twoja wina
Stojąc na twoim ganku, widzę
Opuściłem cię, ale ty nigdy mnie nie opuściłeś

Obstawiam, że wiedziałeś, iż wrócę tego dnia, kiedy mnie żegnałeś
Teraz jesteś tutaj z otwartymi ramionami, choć ci mówiłem
Poduszki z wyhaftowanym napisem „Dom, słodki dom”
Nie przesunęły się ani o centymetr odkąd mnie nie było
Zachowały tę część mnie, której nie widziałem od tak dawna

Spakowałem swoje torby jak nietoperz w szale
Powiedziałem "Poradzę sobie samemu"
Ale oto znów jestem, minęło za dużo czasu, stary przyjacielu
Gdyby podłogi mogły płakać, a ściany mówić
Mam nadzieję, że powiedziały, "To nie twoja wina"
Stojąc na twoim ganku, widzę
Opuściłem cię, ale ty nigdy mnie nie opuściłeś
Nigdy mnie nie opuściłeś

Gdy spakowałem swoje torby jak nietoperz w szale
Powiedziałem "Poradzę sobie samemu"
Oto znów jestem
Te podłogi płakały, a te ściany mówiły
Wędrowanie daleko nie znaczy, że jesteś zagubiony
Powrót jest tak słodki i gorzki zarazem
Opuściłem cię, ale ty nigdy mnie nie opuściłeś
Nigdy mnie nie opuściłeś

Wróciłem jako inna osoba, ale dobrze widzieć, że ty jesteś taki sam jak dawniej