Tekst piosenki:
Stojąc pod niebem bez góry i dołu
tętnię dojrzała do wielkości gwiazd.
Własnych zaklęć ogromne koło
krążę po niebie płynącym w czas.
W sklepieniu cichym jak śmierć słowików
nagle porywa mosiężny cyklon
i tylko ludzie zostają - podobni
podobni rozdartym nad śmiercią cyrklom.
Oto ...
Oto ...
Oto droga linie dłoni
Linie dłoni przedłużone w głąb
Rosną światy obojętne
Planety przybliżone rosną
Oto droga linie dłoni
Linie dłoni przedłużone w głąb
Dzwonią światy obojętne
gwiazdy zamienione w kosmos, kosmos, kosmos
Oto droga bez góry i dołu.
Kto widział nieba zamknięty strop?
Oto przestrzeń trójkątów, punktów,
linie dłoni przedłużone w głąb.
Wtedy w sen pierwotniejszy od planet
płyną masy coraz dalszych kół.
Rozrąbać cień meteorów ciosem
snu jak toporem: na pół!
Oto ...
Oto ...
Oto droga linie dłoni
Linie dłoni przedłużone w głąb
Rosną światy obojętne
Planety przybliżone rosną
Oto droga linie dłoni
Linie dłoni przedłużone w głąb
Dzwonią światy obojętne
gwiazdy zamienione w kosmos
Stojąc pod niebem bez góry i dołu
tętnię dojrzała do wielkości gwiazd.
Własnych zaklęć ogromne koło
krążę po niebie płynącym w czas.
kosmos, kosmos, kosmos
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (0):