Mielzky - Pyk Pyk

Ból, który kocham siedzi we mnie od zawsze
w moich oczach znajdziesz prawdę, nawet nie myśl o kłamstwie
pytasz o przemysł? Nie znam słowa, milknę
jesteś owcą, ja wilkiem, non stop gram w pojedynkę
jej twarz w mojej głowie, jej udo w mojej dłoni
i jak mam pozwolić odejść jej, skoro chciałem ją chronić men ,
zagraj jak facet, wyrzuć flache i działaj,
mała nie słuchaj tych frajerów, robię hałas i spadam,
pyk, pyk – ludzie pragną twoich linijek
a fakt jak żyjesz sprawia że oddajesz pawia co chwile
wstyd, pyk – ludzie pragną tylko twych blizn
często przez to nie czujesz serca, chociaż bije jak bit
włóż palec w jedną z sznyt, uwierz mi, że mowie prawdę
miałeś zbyt wiele w życiu przyszedł czas by budzić się na dnie
wdech, wydech, czuje że jesteś obok
widzę, jak budzisz się, a nie wiesz jak bardzo chce Cię objąć
nigdy nie sam, choć czasami na solo
czasami rany się goją latami, kolo
cokolwiek, chwytam mikrofon, żeby przejąć ten system
nie dla cip które rapują, by pucować się cipce
choć z ’88 czujesz się jak po czterdziestce
bo nie chcesz w klubach wsuwać dupom rąk pod sukienkę
przy skroni spluwa, ciągle o to się modle,
mamo spokojnie, o mnie nie bój, przelej love na siostrę
w głowie zbyt wiele gniewu, by się bujać jak szeryf
w myślach gniotę skurwieli którzy chcieli przejmować mój rewir
pyk, pyk – cztery zwrotki na cztery lata
chłopcy nie czują syfu, dupy nie chcą już płakać
zbyt wiele gówna, że aż tutaj ciężko o oddech
wracam by przynieść świeżość ludziom których wcześniej zawiodłem.
Jestem silny jak nigdy i wkurwiony jak zwykle !