Mietek Folk - Jakimś cudem przeżyłem ten sztorm

Od początku ten rejs zapowiadał się źle,
Więc na pokład wchodziłem powoli,
Prosto znad kufla piwa zaciągnąłem tam się,
Dobrze wiecie, brak forsy boli.
Wychodziliśmy w deszcz, bosman blady jak śmierć,
Tyle rzec, byle dudniał i stękał,
Przepłynęliśmy ech, mil 50 i ćwierć,
Gdy Neptuna dopadła nas ręka.

Refren:
Jakimś cudem przeżyłem ten sztorm,
Nie pamiętam jak to się stało,
Tylko setki błyskawic rozświetlało nam mrok,
Jedno wiem, że lało i wiało.
x2

Z góry buchły pioruny, z dołu wiatr silny dął,
Znowu fale ogromne waliły,
Stary szybko się poddał, raz się modlił, raz klnął,
Wszelkie siły nas już opuściły,
Pomyślałem: "To koniec! Boże łaskaw mi bądź!
Przyjdzie pora słoną wodą się upić."
Reja spadła na dek, rzecze: "Burtą wysiądź!
Twoje winy się uda odkupić!"

Refren

Potem nie wiem już nic, nie pamiętam nic stąd,
Co robiłem, myślałem, gdzie byłem,
Gdy mnie fala przypadkiem wyrzuciła na ląd,
Pomyślałem: "Ja jeden przeżyłem!"
Potem sobie przyrzekłem: "Twoje życie to ląd!"
Niech na morze się palą frajerzy,
Jednak wkrótce ponownie przyjdzie płynąć mi stąd,
Bo na morzu liczna forsa leży.

Refren