My First Story - Home

Nie pamiętam nic - od tego dnia;
Ja wciąż pozostaję sam,
Może gdy się odrodzę, dowiem się czym jest szczęście,
Lecz nawet owa myśl nie potrafi mnie uspokoić ...

Stanąłem do walki - tak naprawdę, nie wiedząc po co,
Nadeszła kolej i na mnie,
A ja uroniłem łzę, nie wiedząc cóż począć dalej.

I tak w kółko,
Lecz ja zdecydowałem się nie poddawać,
Nie, dopóki nie spełnię swych marzeń.
Chciałbym powiedzieć coś 'tej' osobie -ludziom- iż będę krzyczał, z całych sił, dopóki mój głos do nich nie dotrze.

Wszystko wokół mnie, rozprasza się,
Pomimo tego, odnalazłem to zagubione miejsce.
Wydaje się jakby ono wyczekiwało mego nadejścia,
Już nie będę słuchał się innych ...

Gdybym tylko mógł narysować me życie od nowa,
Może me słowa brzmią niedorzecznie,
To właśnie one przekonały mnie, że;
"Ja wciąż jestem sobą."

Pójdę, podejmę się owej ścieżki i będę nią podążał aż do końca,
Wygląda na to, że przetrwam to bez większego szwanku,
Chciałbym udowodnić coś sobie i ludziom podobnym do mnie, iż dobrze jest walczyć o to co uważa się za słuszne,
tak więc nie poddam się, będę walczył.

Czasami, oglądając telewizję, słucham otaczających mnie głosów,
Jednak nie ma tam żadnej znanej mi osoby,
Nawet jeśli nie zdołam przywołać z powrotem mych wspomnień, wiedz iż od Ciebie nie odejdę.

Stanowczo.

Nawet jeśli rozpowszechnienie tej piosenki zajęło by wiele lat - dziesiątki, setki ...
Będę oczekiwał dnia, w którym będę mógł podzielić się mymi wspomnieniami.

I tak w kółko,
Lecz ja zdecydowałem się nie poddawać,
Nie, dopóki nie spełnię swych marzeń.
Chciałbym powiedzieć coś 'tej' osobie -ludziom- iż będę krzyczał, z całych sił, dopóki mój głos do nich nie dotrze