Nana Mizuki - Blue moon

Niebieski Księżyc

Chowam moją gwiazdę wewnątrz moich przygnębionych oczu,
pełnych zamętu, nie mogąc nic zrobić...
Nawet jeśli nie trzymamy się za ręce, czujemy się niezręcznie...
Chcę żebyśmy się uśmiechali, tak jak robimy to we śnie.

Druga strona nocy rozbrzmiewa melodią
i ciepło w mojej klatce piersiowej wywołuje zamieszanie...

Jeśli wyciągniemy nasze ręce do szepczącego Niebieskiego Księżyca,
prawdopodobnie będziemy mogli do niego dotrzeć.
Nie będziesz biec za mną
ze swoim zwykłym, czułym uśmiechem...

Każda mijająca sekunda jest skrzącym się ziarnkiem piasku,
nie pozwolę żeby nawet jedno ziarenko upadło, nie zapomnę tego.
Słaby, niezadowolony księżyc wygląda jakby miał zniknąć,
ja przebiję jego bezbronność za twoimi plecami.

Pozostaną za to głębokie blizny,
obejmujące wyryty dowód pozostały w tyle.

Nieuchwytny Niebieski Księżycu, dlaczego ja
zaczęłam Cię kochać?
Nadal kontynuujemy przerwę w tej samej scenie,
to zbyt smutna historia...

Niebieski Księżycu, gdy patrzę w górę i myślę o tobie,
mój czas zatrzymuje się...

Lamentując na Niebieskim Księżycem, najwyraźniej będę
wessana w głąb jego niekończącej się ciemności...
Mimo tego, że to się nie spełni...będę Cię kochać.
Nawet jeżeli pewnego dnia niebo się rozpadnie,
Ja zawsze będę o tobie myśleć...wiecznie.