Natalia Przybysz - Ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień
Muszę się nauczyć jak malować ogień

W tych czasach niespokojnych słowa są jak noże
Nasze piękne kontury były siłą przekroczone
Nie pamiętam kiedy przeszliśmy na Ty
A dziś w moim łóżku ślady butów twych

Gdy wiatr popycha zmiany a my świat ten zjadamy
Powiedz kim jutro będziemy jeśli nie hienami
Gdy zamykasz mi usta jakże to inspiruje
Coraz mocniej płonę kiedy mnie blokujesz

Muszę się nauczyć jak malować ogień
Muszę się nauczyć jak malować ogień

Muszę się nauczyć jak malować ogień
Muszę się obudzić bo inaczej spłonę
Muszę coś powiedzieć nie ukrywać się w Tobie
Coś się we mnie nie zgadza ocieram łzy bezbronne

Wiem, że jest ci trudno jeśli musisz odejdź
Ja tym bardziej zostaje między prawda a Bogiem

Muszę się nauczyć jak malować ogień
Muszę się nauczyć jak malować ogień

Studiuję nowy kunszt sztukę nieufności
Rzadko patrzę w oczy i nie chodzę wszędzie w gości
Nie podaje łapy i nie jadam z ręki
Coraz głębiej korzeniami trzymam się tej ziemi

Coraz dłuższe mam nogi żeby biegały szybciej
Kiedy będę uciekać żeby dały mi siłę
To był długi sen który skończył się wczoraj
Dzisiaj światło przez pył dostrzegam pełen obraz

Nie wygląda to dobrze gdy patrzę trzeźwym okiem
Ale w sercu mam ogień wiem, że ma on melodie
Nie wygląda to dobrze gdy patrzę trzeźwym okiem
Ale w sercu mam ogień wiem, że ma on melodie

Muszę się nauczyć jak malować ogień
Muszę się nauczyć jak malować ogień