Odoardo Spadaro - La Porti Un Bacione A Firenze

Zabierz ten pocałunek do Florencji

Pewnego poranka kiedy przygotowywałem się do wejścia na statek
Podeszła do mnie piękna dziewczyna
Spojrzała na mnie i rzekła: proszę Pana,
Jest Pan z „Kwiatu ”, czyż nie?
Widzę Pana radość z powrotu do domu
I proszę o drobną przysługę

Zabierz ten pocałunek do Florencji
Bo jest to moje miasto
I zawsze mam je w swoim sercu
Zabierz ten pocałunek do Florencji
Żyję jedynie po to, by móc ją ujrzeć ponownie
Jestem córką emigrantów
Dlatego jestem tak daleko
Pracuję, aby pewnego dnia móc powrócić do domu
Zabierz ten pocałunek do Florencji
Jeśli jeszcze kiedyś się zobaczymy to go odwzajemnię

Piękna dziewczyno (odparłem od razu)
Zabiorę twój pocałunek do domu
A żebyś była spokojna, to od tej pory
Przez całą podróż będę go trzymał w ukryciu
A jak tylko dotrę, droga, obiecuję Ci
Twój pocałunek pofrunie ku niebu

Zabiorę twój pocałunek do Florencji
Która jest twoim miastem, lecz również jest i mym
Zabiorę twój pocałunek do Florencji
I nigdy, przenigdy, o Tobie nie zapomnę
Jesteś córką emigrantów
Dlatego jesteś tak daleko
Ale bądź pewna, że któregoś dnia powrócisz do domu
Zabiorę twój pocałunek do Florencji
A z Florencji wiele pocałunków do Ciebie powróci

Ta historia jest prawdziwa, a nawet jeśli nie
To i tak opowiem ją wszystkim, ponieważ
Dobrze znam liczne łzy i wzdychania
Tych, którzy są z dala od ojczyzny
A każdy florentyńczyk, który jest daleko
Widząc, że wyjeżdżasz, poprosi cicho:

Zabierz ten pocałunek do Florencji
Od dawna mnie tam nie było
Już tam nie mieszkam, jak widzisz
Zabierz ten pocałunek do Florencji
Nie mogę się doczekać, kiedy do niej powrócę
Nasze małe miasto
Pełne wdzięku i uroku
Ma tak wiele lat, lecz wiecznie jest młode
Zabiorę te pocałunki do Florencji
Od wszystkich florentczyków, których spotkałem