Olga Bończyk - W końcu miała dość

W końcu miała dość,
wtedy wpadła myśl,
żeby wstać i wyjść
Nie otwierać szaf,
nie pakować szmat,
tylko wstać i wyjść

Tutaj nie ma nic prócz strat,
obok niej gdzieś mija czas,
smutna pustka w krąg
Póki jeszcze czas,
musi uciec stąd

W życiu tak już jest
Szansa zjawia się
Trzeba chwytać ją
Kto wie!? Może! Kto wie!?
Los odmieni się
Gorzej już nie może być

W końcu miała dość,
wtedy wpadła myśl,
żeby wstać i wyjść
Nie tłumaczyć nic,
nie zamykać drzwi,
tylko wstać i wyjść

Tutaj miłość kłamstwem jest
Sztuczne ciepło martwych serc
Obcy ludzie w krąg – hotel, a nie dom!
Póki jeszcze czas,
musi uciec stąd

W życiu tak już jest
Szansa zjawia się
Trzeba chwytać ją
Kto wie!? Może! Kto wie!?
Los odmieni się
Gorzej już nie może być

~~~♫♫♫~~~

Zebrać tyle sił,
nie tłumaczyć nic,
żeby wstać i wyjść
Nie oglądaj się,
trochę wspomnień weź
Potem wstań i wyjdź!

Na co czekasz tyle lat?
Twe marzeń zabił czas
Dawno osiadł kurz
Może dosyć już?
Póki szansę masz,
zwiewaj, gdzie się da!

W życiu tak już jest
Szansa zjawia się
Trzeba chwytać ją
Kto wie!? Może! Kto wie!?
Los odmieni się
Gorzej już nie może być

~~~♫♫♫~~~