Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
Otep - Adrenochrome dreams
Adrenochrome dreams
Tekst dodał(a): nemesis93
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): choco214
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): MissNothing_
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
I had this dream
Where I woke up
To a grand commotion.
And uhm I just jumped
From the blankets
And whipped the door
From its lock
And rush blindly
Into the blackness
Of the hallway
But there, on all sides
Lying next to each other
Were rows and rows
Of executioners
Some were shirtless and
And throbbing with anticipation.
Sweat delicatley sneaking
Through their body hair
All were hooded
Some like seventeenth
Century guillotine henchemen
Others had crudely made hoods
Like scarecrows
Or ripped ski masks
With slobber from
Their clenching jaws
And some had burlap masks
That looked like they
Were made of human skin
Each one held a weapon
Large mallets
Crudely fashioned axes
And large clubs
pipes
But I wasn't compelled
To retreat
No
I was forced to
Move between them
Past their swinging weapons
The clubs
The bats
The slicing tools
The shovels
The large and small axes
Boards with nails
Staples and razorblades
Embedded in them
Taking the beating
Falling down
Getting up
Again and again
And again and again
Driven to make it out
At any cost
And next
I stumbled into a
This strange marshy world
Where I was oddly drowning
In squirrels and other large
Starving rodents
From above
Out on the treetops
Several dolls fell from the branches
And they were hanging
With nooses made of human hair
They started biting and sucking
And trying to feed from me
Trying to enter my belly
And some pushed large needles
Into my veins and
And as I looked back
Some had nails through
Their hands, torsos and throats
I was froze
Dead eyes
carbonized
As I kicked them away
I could see all around me
Of piles and piles
Of dead sea life
Large fish, smelly crustaceans
And their soulless
Empty bodies whispered
A secret language
I couldn't decipher
But somehow understood
And their cries were
"Feed me... feed me..."
They wanted me to devour
Those around them
Chew them up into pieces
And smear them inside their mouths
And as I turned around
I could see the shape of a woman
Perfect
Perfectly erotic
Squatting over a pile
Of these dead things...
And as I ran to her and said
"WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!"
And she had no face
And she turned to glass
And suddently cracked
And then exploded into
1000 pieces at my feet
And just as I took a quick breath
this world was shoved and desimated
But an intruding tidal wave
Of microorganisms, exploding atoms
And suddenly moon rose...
Frightened, aching, and alone...
And that's what I remember most...
...The ache.
I can't escape
The ache.......
Where I woke up
To a grand commotion.
And uhm I just jumped
From the blankets
And whipped the door
From its lock
And rush blindly
Into the blackness
Of the hallway
But there, on all sides
Lying next to each other
Were rows and rows
Of executioners
Some were shirtless and
And throbbing with anticipation.
Sweat delicatley sneaking
Through their body hair
All were hooded
Some like seventeenth
Century guillotine henchemen
Others had crudely made hoods
Like scarecrows
Or ripped ski masks
With slobber from
Their clenching jaws
And some had burlap masks
That looked like they
Were made of human skin
Each one held a weapon
Large mallets
Crudely fashioned axes
And large clubs
pipes
But I wasn't compelled
To retreat
No
I was forced to
Move between them
Past their swinging weapons
The clubs
The bats
The slicing tools
The shovels
The large and small axes
Boards with nails
Staples and razorblades
Embedded in them
Taking the beating
Falling down
Getting up
Again and again
And again and again
Driven to make it out
At any cost
And next
I stumbled into a
This strange marshy world
Where I was oddly drowning
In squirrels and other large
Starving rodents
From above
Out on the treetops
Several dolls fell from the branches
And they were hanging
With nooses made of human hair
They started biting and sucking
And trying to feed from me
Trying to enter my belly
And some pushed large needles
Into my veins and
And as I looked back
Some had nails through
Their hands, torsos and throats
I was froze
Dead eyes
carbonized
As I kicked them away
I could see all around me
Of piles and piles
Of dead sea life
Large fish, smelly crustaceans
And their soulless
Empty bodies whispered
A secret language
I couldn't decipher
But somehow understood
And their cries were
"Feed me... feed me..."
They wanted me to devour
Those around them
Chew them up into pieces
And smear them inside their mouths
And as I turned around
I could see the shape of a woman
Perfect
Perfectly erotic
Squatting over a pile
Of these dead things...
And as I ran to her and said
"WHAT THE FUCK ARE YOU DOING?!"
And she had no face
And she turned to glass
And suddently cracked
And then exploded into
1000 pieces at my feet
And just as I took a quick breath
this world was shoved and desimated
But an intruding tidal wave
Of microorganisms, exploding atoms
And suddenly moon rose...
Frightened, aching, and alone...
And that's what I remember most...
...The ache.
I can't escape
The ache.......
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieMiałam ten sen
Gdzie budziłam się
Zmieszana w tłumie
I umm... tylko skakałam
Z kocami
I trzaskałam drzwiami
Do zamknięcia.
I pęd na oślep,
W ciemnościach korytarza.
Ale tutaj, ze wszystkich stron
Leżały obok siebie
Rzędy katów.
Ktoś był bez koszuli i...
I rwał się z bólu oczekiwania.
Pot powoli skradał się
Przez ich owłosienie.
Wszyscy byli w kapturach.
Niektórzy lubią siedemnastowiecznych
Pachołków gilotyny. (tu może być błąd)
Inni niedojrzale produkowali kaptury,
Jak strachy na wróble
Albo pęknięte maski narciarskie
Rozwijające się
Z ich zaciśniętych szczęk.
A niektórzy mieli maski
Wyglądające jakby zrobili je
Z ludzkiej skóry.
Każdy trzymał broń
Ogromne młotki
Grube, stylowe topory
I wielkie pałki,
Rury
Ale nie byłam zmuszona
Do odwrotu,
Nie
Byłam uzbrojona
Do ruchu pomiędzy nimi
Obok ich rozpędzonych broni
Pał
Batów
Tnących narzędzi
Łopat
Wielkie i małe topory.
Pokłady z gwoździami
Spinkami i żyletkami.
Brane i uderzane
Spadające
Podnoszące się
Znowu, i znowu
I znowu, i znowu.
Napędzane do wystawienia
Za każdą cenę.
Następnie
Natknęłam się na
Ten dziwny podmokły świat
Gdzie dziwacznie tonęłam
W wiewiórkach i innych, wielkich
Drżących gryzoniach.
Wyżej
Poza wierzchołkami drzew
Kilka lalek spadało z gałęzi.
I one wisiały
Na pętlach zrobionych z ludzkich włosów.
Zaczęły gryźć i ssać
I próbować karmić się mną
Próbowały wyciągnąć mój brzuszek
I ktoś wcisnął wielką igłę
W moją próżność i..
I jak spojrzałam w tył
Mieli gwoździe [wbite]
W rękach, torsach i gardłach.
Byłam zamrożona,
Umarłe oczy
Zwęglone
Kiedy kopnęłam ich daleko
Mogłam zobaczyć wszystko dookoła mnie
Stosy i sterty
Umarłego morskiego życia
Wielkie ryby, cuchnące skorupiaki.
I ich bezduszność
Puste dusze szepczące
Sekretnym językiem
Którego nie mogłam rozszyfrować
Ale ktoś go rozumiał
Ich krzykiem było:
"Nakarm mnie... nakarm mnie..."
Potrzebowali mnie do pożarcia
Tamci dookoła ich
Przeżuwali ich na kawałki
I rozmazywali w swoich ustach.
A ja kręciłam się dookoła
Mogłam zobaczyć kształty kobiety
Perfekcyjnej
Idealnie seksownej
Kucającej na stosie
Tych wszystkich martwych rzeczy...
Podbiegłam do niej i powiedziałam
"CO TY K*RWA ROBISZ?!"
Ona nie miała twarzy
Stała się szkłem
I nagle pękła
I eksplodowała
Na tysiąc kawałków
Przy moich stopach
Wzięłam tylko szybki oddech,
Zostawiłam i zdziesiątkowałam ten świat.
Ale płynąca, przeszkadzająca fala
Mikroorganizmów i eksplodujących atomów....
I nagle księżycowa róża...
Przestraszona, obolała i sama...
To pamiętam najlepiej...
...Ból
Nie mogę
Uniknąć bólu...
Gdzie budziłam się
Zmieszana w tłumie
I umm... tylko skakałam
Z kocami
I trzaskałam drzwiami
Do zamknięcia.
I pęd na oślep,
W ciemnościach korytarza.
Ale tutaj, ze wszystkich stron
Leżały obok siebie
Rzędy katów.
Ktoś był bez koszuli i...
I rwał się z bólu oczekiwania.
Pot powoli skradał się
Przez ich owłosienie.
Wszyscy byli w kapturach.
Niektórzy lubią siedemnastowiecznych
Pachołków gilotyny. (tu może być błąd)
Inni niedojrzale produkowali kaptury,
Jak strachy na wróble
Albo pęknięte maski narciarskie
Rozwijające się
Z ich zaciśniętych szczęk.
A niektórzy mieli maski
Wyglądające jakby zrobili je
Z ludzkiej skóry.
Każdy trzymał broń
Ogromne młotki
Grube, stylowe topory
I wielkie pałki,
Rury
Ale nie byłam zmuszona
Do odwrotu,
Nie
Byłam uzbrojona
Do ruchu pomiędzy nimi
Obok ich rozpędzonych broni
Pał
Batów
Tnących narzędzi
Łopat
Wielkie i małe topory.
Pokłady z gwoździami
Spinkami i żyletkami.
Brane i uderzane
Spadające
Podnoszące się
Znowu, i znowu
I znowu, i znowu.
Napędzane do wystawienia
Za każdą cenę.
Następnie
Natknęłam się na
Ten dziwny podmokły świat
Gdzie dziwacznie tonęłam
W wiewiórkach i innych, wielkich
Drżących gryzoniach.
Wyżej
Poza wierzchołkami drzew
Kilka lalek spadało z gałęzi.
I one wisiały
Na pętlach zrobionych z ludzkich włosów.
Zaczęły gryźć i ssać
I próbować karmić się mną
Próbowały wyciągnąć mój brzuszek
I ktoś wcisnął wielką igłę
W moją próżność i..
I jak spojrzałam w tył
Mieli gwoździe [wbite]
W rękach, torsach i gardłach.
Byłam zamrożona,
Umarłe oczy
Zwęglone
Kiedy kopnęłam ich daleko
Mogłam zobaczyć wszystko dookoła mnie
Stosy i sterty
Umarłego morskiego życia
Wielkie ryby, cuchnące skorupiaki.
I ich bezduszność
Puste dusze szepczące
Sekretnym językiem
Którego nie mogłam rozszyfrować
Ale ktoś go rozumiał
Ich krzykiem było:
"Nakarm mnie... nakarm mnie..."
Potrzebowali mnie do pożarcia
Tamci dookoła ich
Przeżuwali ich na kawałki
I rozmazywali w swoich ustach.
A ja kręciłam się dookoła
Mogłam zobaczyć kształty kobiety
Perfekcyjnej
Idealnie seksownej
Kucającej na stosie
Tych wszystkich martwych rzeczy...
Podbiegłam do niej i powiedziałam
"CO TY K*RWA ROBISZ?!"
Ona nie miała twarzy
Stała się szkłem
I nagle pękła
I eksplodowała
Na tysiąc kawałków
Przy moich stopach
Wzięłam tylko szybki oddech,
Zostawiłam i zdziesiątkowałam ten świat.
Ale płynąca, przeszkadzająca fala
Mikroorganizmów i eksplodujących atomów....
I nagle księżycowa róża...
Przestraszona, obolała i sama...
To pamiętam najlepiej...
...Ból
Nie mogę
Uniknąć bólu...
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):