Paluch - Nagła śmierć (prod. Julas)

W pustym świecie nie miłości, echo nienawiści.
Nie rodzice - sadyści, dziecku łamią nawet myśli,
gdyby potrafiło chodzić lub wypowiadać myśli
to definicje bólu wszyscy usłyszelibyśmy.
Tu nie ma granic, gdzie duchowy rynsztok,
ten, co życie ma za nic, pierwszy powinien zawisnąć.
Chcą zdobywać planety, czują, że są blisko,
choć na ziemi śmieci sterty - ludzkie wysypisko.
Chce poznać Twoje imię, system chce Twój numer,
chcę iść z Tobą przez życie, dla nich jesteś trupem.
Cel jest niewidoczny, dzisiaj nie będzie ich łupem,
prawdę zabiorą do grobu, tylko fałsz puszczają hurtem.
Promienie Najwyższego Światła przebijają chmury
niewiara upadła, Pan uderza w życia struny.
Wysychają oceany, lewitują góry,
wszyscy podziwiają na raz moc Najwyższego Stwórcy.
Wyrównanie różnic - rdzewieje szczere złoto,
wypełnienie próżni - dla duszy święty botoks,
Ci, co rzucali bluzgi - ręce do nieba wznoszą,
suma istnień ludzkich otoczona jego troską.
Bliscy, co odeszli, żywi stoją obok Ciebie,
wszystkie zbłąkane dusze odnajdują domy w ciele, ta.
Jeśli wątpiłeś, to dzisiaj jesteś pewien
on wrócił na ziemię i wszystkim prawym daje Eden.
Darmowy prezent, boska sztuka na żywo,
znikają stygmaty, to dzisiaj wybawienie przyszło,
w towarzystwie świętych ostatnie widowisko.
Nie musisz tłumaczyć, przecież o Tobie wie wszystko,
znów karmi głodnych, spragnionych poi z ulgą
ucichły modły, nasze serca biją równo.
Wszyscy zwyrodnialcy czują ból swoich ofiar
a sprawiedliwość dla tych, których sąd nie dopadł,
brudne sumienia niszczą niewiernych tchórzy
z przerażeniem w oczach dzisiaj chcą Jemu służyć.
Materialne dobro obraca się w gruzy,
Jego łza jest życia kroplą - nawilża Saharę duszy,
resetuje pamięć poniżanych kobiet
pamiętają tylko dobro, znika opuchlizna z powiek
daje nam szanse na ostatnią szczerą spowiedź
zdejmij z sumienia maskę i całą prawdę powiedz
pojawił się Pasterz, stada ślepych owiec
daje nowy początek, bądź pewien to nie koniec
właściwy porządek, dziś cywilizacja płonie
prawdziwy Król na tronie w rękach topi koronę
zło miesza się z dobrem, równowaga wraca
przestaje być istotne to, co na kościelnych tacach
w pył obraca zbędne kościelne bogactwa
wyczekiwana ulga we wszystkich warstwach
nie podała daty żadna znana przepowiednia
dzisiaj wszyscy mają dzień, świeci blaskiem cała Ziemia
największe tajemnice świata stają się jasne
nie musisz ich rozumieć, to, co ludzkie, nie jest ważne
otwiera dla nas złote bramy boskich komnat
w pierwszej kolejności idą wysłannicy dobra
słychać anielski chór we wszystkich świata zakątkach
męczennicy, pierwsi żywi w nieba progach
za nimi idą Ci, którzy karmili się wiarą
świadomie i w niewiedzy przestrzegali boskie prawo
nie widzieli Go za życia, żywi przed nim stają
choć niewiedza Cię osłabia, to jest wiary podstawą
ostatnimi będą Ci, co brak wiary wynieśli z domu
lub wierzyli w jego siłę, ale negowali Kościół
wiedzą, co istotne, przez wyciąganie wniosków
idę z nimi dumnie przez kilometry złotego mostu
nic więcej się nie liczy, czas w miejscu stanął
słodkie łzy, słona krew, świat zalany zimną lawą
ginie chaos, bo tym było życie ludzkie
nie szukaj schronienia, teraz nie masz dokąd uciec
nie ma znaków zapytania, odpowiedzi też są zbędne
Ziemia wraca do początku, życie zatoczyło pętle
nie widziałeś tego nigdy, nawet jeśli patrzysz sercem
zostało tylko piękno, tylko to i nic więcej.