Paweł Czekalski - Jeśli tej wiedzy nie masz w sobie

Jeśli tej wiedzy nie masz w sobie, jeśli nie zgadza się odpowiedź
Lub, jeśli już zadane pytanie odebrane zostanie jak żądanie, aha
No, bo tej wiedzy nie masz w sobie
Co zrobią z wiedzą zebraną o tobie
Za wyżebraną u nich odpowiedź potraktują nas na równi z wrogiem

Coś poszło nie tak, coś poszło nie tędy
Nie prosto aż tak nam ocenić, czy to błędy
Błąd pomiaru, własny czynnik czasu
Żyje tylko jedno pokolenie ? Siostro, brachu

Nie nam oceniać, czy dobrze się kręci Ziemia
Choć niełatwo opanować serca drżenia
Kiedy widzisz, jak traktuje człowiek ją od urodzenia
Zamienia ją w śmietnisko, od powietrza do korzenia, anyway
Co poczujesz, rób, się śmiej i mniej więcej kształt i chciej
Realizować swe powołanie, nie bój się, to nic się nie stanie

Za czystą wodę, za ciepły ogień
Za zdrową ziemię, powietrze i siebie
Z tym wszystkim w harmonii
Rezonujesz, wchodzisz
Akcja - interakcja i zbędna narracja

A jeśli tej wiedzy nie masz w sobie
A masz im dowieść, żeś człowiek
Tym prawem, poczętym w chciwości chorobie
Wiedza od pokoleń zabierana tobie

Pierwotna wiedza, mówię ci, ktoś cię sprzedał
I nie dotkniesz nieba, bo musisz się nie bać
A będziesz się bać, póki tak jak oni chcą
Ty będziesz szedł, czy będziesz stać

Coraz bardziej wybiórczo nauczana historia
Coraz głośniej krzyczą galerie jak krematoria
Wszelkiej wolności nieokamerowanej
A to słowo, psorze, jak miodzio? - Na wykład przyjadę

Co by tu jeszcze życzyć tobie?
Tego samego co i sobie
Jak mógłbym inaczej zresztą ?
Oby wszystkim się w jedno zeszło

Za czystą wodę, za ciepły ogień
Za zdrową ziemię, powietrze i siebie
Z tym wszystkim w harmonii
Rezonujesz, wchodzisz
Akcja - interakcja i zbędna narracja