Paweł Czekalski - Niepożegnanie

A widzisz, mówiłem ci, że już widziałem to wcześniej.
W melodii, czy w tekście, słyszałem na mieście.
A także i w takim kontekście,
W zwierzeniach przyjaciół - bolało mnie, wierzcie.

A może sto razy już o tym słyszałeś.
Scenariusz, co zrobisz, gdy przyjdzie już miałeś.
I przyszło, tak wyszło. Więc takie to wszystko?
Naprawdę, to lecisz, a krawędź jest blisko.
Ref:

Po raz ostatni zdołałem uwierzyć,
Że władzę nad tym jakąś mam.
Przychodzą w nocy, a rano się leży,
By nie zacząć dnia.

Nieuwolnienie, niepożegnanie,
Więc znowu mnie masz.
Zwlekaj się z wyra i zrób se śniadanie.
Radę dasz.

A widzisz, mówiłem ci, że już widziałem to wcześniej.
Jest wszędzie - nie widzieć to śmieszne.
I takie to rzeczy ja o tym słyszałem,
Że chciałem, że chciałem. Na maxa chciałem.

Gdy przyszło, tak wyszło, wywróciło wszystko.
Za silne ognisko, by oprzeć się błyskom.
I prysło oczekiwanie, bo to dawanie.
I tylko dawanie, na maxa dawanie.

Wstałem znów dzisiaj ze zgarbionym plecem
I nura w działanie, zanim się rozlecę.
Z rozkminek nie sklecę, nic więcej się nie da.
W kominek się gapię i dokładam drzewa.

I patrzę się w siebie i liczę płomienie,
A wiosna coś długo zamula pod śniegiem.
Choć temat zczajony już we wszystkie strony,
Wciąż proszę o więcej. W dłoni trzymam serce.