Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Pete Doherty
Popularne teksty
14. happysad - Złość
Pete Doherty - Bowhemia
Bowhemia
Tekst dodał(a): albiongirl
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): albiongirl
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): albiongirl
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
What is it?
Its bows orange sunset spring,
That quick step groove down the Grove Road,
Its the blue smoke glamour of crack slab urban bohemia,
The richest man alive doesnt have a penny,
And Im looking to cash in on his wisdom,
Looking out for the wise in his eyes and the ice in his next drink,
And his next drink,
And his next drink,
And his next drink,
I watch the world, its tower blocks headbutting the skyline,
So stitch that,
That slit in the sky like a knife gash, and a fallen sixties leather jacket,
The tenements so unlovely and kitsch,
And the people rolling on in our colours and classes, classes and colours,
The beats of New London,
Twisted by the bitter rhythm of the wrong education,
In the big schools,
On the bigger grey gothic, pink plastic flower estates,
Twizzling our biros and cashing our giros,
And its tupence for your philosophy,
And tupence for your dreams,
Fair ye unwell on the welfare,
And the state is a fair man-made maid,
It understands the sweet sickly pleasure of melancholy,
The malign happiness of the horrors,
Lick die happiness of the horrors,
Delights in the mystery of its own misery,
A modern love,
So here we are,
The fucked generation,
At the fag-end of the 20th century A.D.,
Young and still breathing,
But now its a trial,
Cause we tried it all and were tired by it all,
Too much, too young, too often, too many times,
And its too late,
But were not surrendering though,
Fuck no were not,
Were on the offensive,
On all fours in the puddles of No Mans Land,
And in that manner we move to the rhythms of ice cream vans playing oranges and lemons,
And police sirens spinning and waking their mythical wails,
Calling us to ourselves,
Opium for the elite,
Yeah, and theres his illegitimate brother,
Inexpensively smacking the kids of Stepney, at a cost,
So lets step out now, you and I,
Lets go now and stay a while,
Underneath the sun,
A council street lamp left on in the middle of the day,
Tussling with gravity, branding skin,
And it will tussle and brand, tussle and brand until it explodes.
Tussle and brand until the sun explodes.
Its bows orange sunset spring,
That quick step groove down the Grove Road,
Its the blue smoke glamour of crack slab urban bohemia,
The richest man alive doesnt have a penny,
And Im looking to cash in on his wisdom,
Looking out for the wise in his eyes and the ice in his next drink,
And his next drink,
And his next drink,
And his next drink,
I watch the world, its tower blocks headbutting the skyline,
So stitch that,
That slit in the sky like a knife gash, and a fallen sixties leather jacket,
The tenements so unlovely and kitsch,
And the people rolling on in our colours and classes, classes and colours,
The beats of New London,
Twisted by the bitter rhythm of the wrong education,
In the big schools,
On the bigger grey gothic, pink plastic flower estates,
Twizzling our biros and cashing our giros,
And its tupence for your philosophy,
And tupence for your dreams,
Fair ye unwell on the welfare,
And the state is a fair man-made maid,
It understands the sweet sickly pleasure of melancholy,
The malign happiness of the horrors,
Lick die happiness of the horrors,
Delights in the mystery of its own misery,
A modern love,
So here we are,
The fucked generation,
At the fag-end of the 20th century A.D.,
Young and still breathing,
But now its a trial,
Cause we tried it all and were tired by it all,
Too much, too young, too often, too many times,
And its too late,
But were not surrendering though,
Fuck no were not,
Were on the offensive,
On all fours in the puddles of No Mans Land,
And in that manner we move to the rhythms of ice cream vans playing oranges and lemons,
And police sirens spinning and waking their mythical wails,
Calling us to ourselves,
Opium for the elite,
Yeah, and theres his illegitimate brother,
Inexpensively smacking the kids of Stepney, at a cost,
So lets step out now, you and I,
Lets go now and stay a while,
Underneath the sun,
A council street lamp left on in the middle of the day,
Tussling with gravity, branding skin,
And it will tussle and brand, tussle and brand until it explodes.
Tussle and brand until the sun explodes.
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieCo to jest?
To wschodzące latem pomarańczowe słońce,
Które szybko wsącza się w nierówności Grove Road,
To niebieski dym splendoru w pęknięciach chodnikowych płyt miejskiej cyganerii,
Najbogatszy żyjący człowiek nie ma ani grosza,
A ja próbuję spieniężyć jego mądrość,
Szukam mądrości w jego oczach i lodu w jego następnym drinku,
I jego następnym drinku
I jego następnym drinku,
I jego następnym drinku,
Obserwuję świat, jego wieżowce głową sięgające granicy nieba,
To łączy się,
Ta szpara w niebie jak cięcie noża, skórzana kurtka po upadłych już latach sześćdziesiątych,
Kamienice tak nieładne i kiczowate,
I ludzie wirujący w naszych kolorach i klasach, klasach i kolorach,
Dźwięki Nowego Londynu,
skrzywione przez gorzki rytm złej edukacji,
W wielkich szkołach,
Na większych szarych gotyckich, różowych plastikowych kwiatach osiedli,
Niszczą nasze długopisy i spieniężają nasze długi,
A to dwa pensy za twoją filozofię,
I dwa pensy za twoje sny,
Sprawiedliwie, ale nie pomoże to dobrobytowi,
A ten stan jest sprawiedliwą panną stworzoną przez kogoś innego
Rozumie słodką, lepką przyjemność melancholii,
Szkodliwą szczęśliwość koszmarów,
Liże umierającą szczęśliwość koszmarów,
Zachwyca się tajemnicą swojego własnego cierpienia,
Nowoczesna miłość,
Więc oto jesteśmy,
Pierdolona generacja,
Jak niedopałek dwudziestego wieku A.D.,
Młodzi i wciąż oddychający,
Ale nadchodzi próba,
Bo próbowaliśmy tego wszystkiego i jesteśmy tym wszystkim zmęczeni,
Zbyt wiele, zbyt młodzi, zbyt często, zbyt wiele razy,
I jest zbyt późno,
Ale mimo to nie jesteśmy otoczeni,
Nie, kurwa, nie jesteśmy,
Jesteśmy w ofensywie,
Na czworaka w kałużach ziemi niczyjej,
I w ten sposób poruszamy się do rytmu samochodów sprzedających lody grających pomarańcze i cytryny,
A policyjne syreny obracają się I budzą swoje mityczne zawodzenie,
Wzywają nas do nas samych,
Opium dla elit,
Tak, jest jeszcze ten bezprawny brat,
Bezkarnie klepiący dzieci na Stepney,
Więc wyjdźmy teraz, ty i ja,
Wyjdźmy i stańmy przez chwilę,
W promieniach słońca,
Miejskiej lampy, która została w samym środku dnia,
Szamoczącej się z grawitacją, napiętnowana skóra,
I będzie szarpać się i wyrywać, szarpać i wyrywać, dopóki nie eksploduje.
Szarpać się i wyrywać, dopóki słońce nie eksploduje
Historia edycji tłumaczenia
| Autor: |
(brak) Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):