Peter Hammill - Driven

''Wiem, że do tej pory nie złapałeś wątku tej historii. Po prostu rzuć swój bagaż na tył samochodu. Będziemy krążyć w nim dokoła, póki nie pomyślisz, że zabrnąłem zbyt daleko, ale do domu wrócić nie możesz, nie, nie ma drogi do domu. Nie zgubiłeś fabuły, lecz jest detal, którego ci brakuje. To trip w jedną stronę, nie ma powrotu. Żaden protest nie odwróci nas ze ścieżki, tropu, który zaatakowaliśmy. Wkrótce będzie to zrobione, zamiecione, i znikamy. Nikt nigdy nie zna drogi, na której jest.''

Jestem wiedziony przez moje młodsze 'ja' wprost w narożnik. Pamiętam marzenie o otwartej drodze. Lubiłem myśleć, ze mam kontrolę, ale moje dłonie na kierownicy były prowadzone przez jakąś zewnętrzną siłę gdy ujawniła się moja przyszłość. Odstawiałem slalom przez trudności życia, bardziej na fali instynktu niż uczucia. Pozbierałem się jako autostopowicz i to naprawdę niemal deal (układ) - widzieć tę życiową podróż jego oczami. Niemal gdy wyruszyliśmy, już przybywamy. Kierują nami nasze starsze 'ja' ku temu, czym się stajemy, i całe nasze staranne planowanie okazuje się bezlitośnie regułą kciuka. Jesteśmy wiedzeni przez siebie samych, ale śnij, żeśmy wolni na otwartej drodze. Wolni, na otwartej drodze.