Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Philip Glass
Popularne teksty
20. Kuban - Na bombę
Philip Glass - Einstein on the beach - Knee 5
Einstein on the beach - Knee 5
Tekst dodał(a): mawodan
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): translatorAI
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): rrapzy
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Will it get some wind for the sailboat?
And it could get for it is
It could get the railroad for these workers
And it could be where it is
It could Franky
It could be Franky
It could be very fresh and clean
It could be a balloon
Oh these are the days my friends
And these are the days my friends
It could get some wind for the sailboat
And it could get for it is
It could get the railroad for these workers
And it could get for it is were
It could be a balloon
It could be Franky
It could be very fresh and clean
All these are the days my friends
And these are the days my friends
It could be those ways
Will it get some wind for the sailboat?
And it could get for it is it
It could get the railroad for these workers
And it could get for it is
So these are the days my friends
And these are the days my friends
But these days of 888 cents and 106 coins of change
These are the days my friends and these are my days my friends
Make a Toyota on these these
1, 2, 3
5, 6, 7
Will it get some wind for the sailboat
And it could for
It could be Franky it could he very fresh and clean
So it could be those ones
So if you cash the bank of world traveler from 10 months ago
Do you remember Hans the bus driver... , Well I put
The red ball, blue ball two black and white balls. And Hans pushed on his brakes and the four balls went down to that. And Hans said, "Get those four balls away from the gearshift" All these are the days my Friends and these are the days my friends
It could get the railroad for these workers. It could
Would will it get some wind for the sailboat. And it
Could get for it is
The day with its cares and perplexities is ended and the night is now upon us. The night should be a time of peace and tranquility, a time to relax and be calm. We have need of a soothing story to banish the disturbing thoughts of the day, to set at rest our troubled minds, and put at ease our ruffled spirits
And what sort of story shall we hear ? Ah, it will be a familiar story, a story that is so very, very old, and yet it is so new. It is the old, old story of love
Two lovers sat on a park bench with their bodies touching each other, holding hands in the moonlight
There was silence between them. So profound was theire love for each other, they needed no words to express it. And so they sat in silence, on a park bench, with their bodies touching, holding hands in the moonlight
Finally she spoke. "Do you love me, John ?" she asked. "You know I love you. darling," he replied. "I love you more than tongue can tell. You are the light of my life. my sun. moon and stars. You are my everything. Without you I have no reason for being."
Again there was silence as the two lovers sat on a park bench, their bodies touching, holding handls in the moonlight. Once more she spoke. "How much do you love me, John ?" she asked. He answered : "How' much do I love you ? Count the stars in the sky. Measure the waters of the oceans with a teaspoon. Number the grains of sand on the sea shore. Impossible, you say. Yes and it is just as impossible for me to say how much I love you
"My love for you is higher than the heavens, deeper than Hades, and broader than the earth. It has no limits, no bounds. Everything must have an ending except my love for you."
There was more of silence as the two lovers sat on a park bench with their bodies touching, holding hands in the moonlight
Once more her voice was heard. "Kiss me, John" she implored. And leaning over, he pressed his lips warmly to hers in fervent osculation...
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Will it get some wind for the sailboat?
And it could get for it is
It could get the railroad for these workers
And it could be where it is
It could Franky
It could be Franky
It could be very fresh and clean
It could be a balloon
Oh these are the days my friends
And these are the days my friends
It could get some wind for the sailboat
And it could get for it is
It could get the railroad for these workers
And it could get for it is were
It could be a balloon
It could be Franky
It could be very fresh and clean
All these are the days my friends
And these are the days my friends
It could be those ways
Will it get some wind for the sailboat?
And it could get for it is it
It could get the railroad for these workers
And it could get for it is
So these are the days my friends
And these are the days my friends
But these days of 888 cents and 106 coins of change
These are the days my friends and these are my days my friends
Make a Toyota on these these
1, 2, 3
5, 6, 7
Will it get some wind for the sailboat
And it could for
It could be Franky it could he very fresh and clean
So it could be those ones
So if you cash the bank of world traveler from 10 months ago
Do you remember Hans the bus driver... , Well I put
The red ball, blue ball two black and white balls. And Hans pushed on his brakes and the four balls went down to that. And Hans said, "Get those four balls away from the gearshift" All these are the days my Friends and these are the days my friends
It could get the railroad for these workers. It could
Would will it get some wind for the sailboat. And it
Could get for it is
The day with its cares and perplexities is ended and the night is now upon us. The night should be a time of peace and tranquility, a time to relax and be calm. We have need of a soothing story to banish the disturbing thoughts of the day, to set at rest our troubled minds, and put at ease our ruffled spirits
And what sort of story shall we hear ? Ah, it will be a familiar story, a story that is so very, very old, and yet it is so new. It is the old, old story of love
Two lovers sat on a park bench with their bodies touching each other, holding hands in the moonlight
There was silence between them. So profound was theire love for each other, they needed no words to express it. And so they sat in silence, on a park bench, with their bodies touching, holding hands in the moonlight
Finally she spoke. "Do you love me, John ?" she asked. "You know I love you. darling," he replied. "I love you more than tongue can tell. You are the light of my life. my sun. moon and stars. You are my everything. Without you I have no reason for being."
Again there was silence as the two lovers sat on a park bench, their bodies touching, holding handls in the moonlight. Once more she spoke. "How much do you love me, John ?" she asked. He answered : "How' much do I love you ? Count the stars in the sky. Measure the waters of the oceans with a teaspoon. Number the grains of sand on the sea shore. Impossible, you say. Yes and it is just as impossible for me to say how much I love you
"My love for you is higher than the heavens, deeper than Hades, and broader than the earth. It has no limits, no bounds. Everything must have an ending except my love for you."
There was more of silence as the two lovers sat on a park bench with their bodies touching, holding hands in the moonlight
Once more her voice was heard. "Kiss me, John" she implored. And leaning over, he pressed his lips warmly to hers in fervent osculation...
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie przez AI:
Pokaż tłumaczenie1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki?
I mogłoby się zdarzyć, bo
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników
I mogło być tam, gdzie jest
To mogło być Franky
Mogło być Franky
Mogłoby być bardzo świeże i czyste
Mogłoby być balon
Oto są dni, moi przyjaciele
Oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby dostać trochę wiatru dla żaglówki
I mogłoby się zdarzyć, bo
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników
I mogło się zdarzyć, że
Mógłby być balon
Mógłby być Franky
Mogłoby być bardzo świeże i czyste
Oto są dni, moi przyjaciele
Oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby być takie drogi
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki?
I mogłoby dostać, bo
Mogło być Franky, mogło być bardzo świeże i czyste
Więc mogłoby być te
Więc jeśli wypłaciłeś światowemu podróżnikowi z banku z 10 miesięcy temu
Pamiętasz Hansas kierowcę autobusu..., No postawiłem
Czerwoną kulkę, niebieską kulę, dwie czarne i białe kule. I Hans wcisnął hamulce i cztery kulki zeskoczyły tam. I Hans powiedział: "Zabierz te cztery kule od dźwigni zmiany biegów". Oto są dni, moi przyjaciele, i oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników. Mógłby
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki. I to
Mógłby dostać, bo
Dzień z jego troskami i zmartwieniami dobiega końca, a noc już nastała. Noc powinna być czasem pokoju i spokoju, czasem na relaks i spokój. Potrzebujemy uspokajającej opowieści, by pozbyć się niepokojących myśli dnia, uspokoić nasze zaniepokojone umysły i uspokoić wzburzone duchy.
I jakiego rodzaju opowieść usłyszymy? Ah, będzie to znajoma opowieść, opowieść tak bardzo, bardzo stara, a jednak tak nowa. To stara, stara opowieść o miłości.
Dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykały, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Pomiędzy nimi zapanowała cisza. Tak głęboka była ich miłość do siebie, że nie potrzebowali słów, by ją wyrazić. I tak siedzieli w milczeniu, na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Wreszcie powiedziała: "Czy mnie kochasz, Johnie?" spytała. "Wiesz, że cię kocham, droga," odpowiedział. "Kocham cię bardziej, niż można wyrazić słowami. Jesteś światłem mojego życia, moim słońcem, księżycem i gwiazdami. Jesteś moim wszystkim. Bez ciebie nie mam powodu do istnienia."
Znów zapanowało milczenie, gdy dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca. Ponownie odezwała się: "Jak bardzo mnie kochasz, Johnie?" zapytała. Odpowiedział: "Jak bardzo cię kocham? Policz gwiazdy na niebie. Zmierz wodę oceanów łyżeczką. Policzyć ziarenka piasku na brzegu morza. Niemożliwe, powiesz. Tak, i równie niemożliwe jest dla mnie powiedzieć, jak bardzo cię kocham.
"Moja miłość dla ciebie sięga wyżej niż niebiosa, głębiej niż Hades i szersza niż ziemia. Nie ma granic, nie ma ograniczeń. Wszystko musi mieć swój koniec, oprócz mojej miłości dla ciebie."
Zapanowało znowu milczenie, gdy dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Znowu zabrzmiał jej głos. "Pocałuj mnie, Johnie," błagała. I nachylając się, przyłożył ciepłe usta do jej w gorącym całowaniu...
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
1, 2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
1, 2, 3, 4
1, 2, 3, 4, 5, 6
2, 3, 4, 5, 6, 7, 8
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki?
I mogłoby się zdarzyć, bo
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników
I mogło być tam, gdzie jest
To mogło być Franky
Mogło być Franky
Mogłoby być bardzo świeże i czyste
Mogłoby być balon
Oto są dni, moi przyjaciele
Oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby dostać trochę wiatru dla żaglówki
I mogłoby się zdarzyć, bo
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników
I mogło się zdarzyć, że
Mógłby być balon
Mógłby być Franky
Mogłoby być bardzo świeże i czyste
Oto są dni, moi przyjaciele
Oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby być takie drogi
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki?
I mogłoby dostać, bo
Mogło być Franky, mogło być bardzo świeże i czyste
Więc mogłoby być te
Więc jeśli wypłaciłeś światowemu podróżnikowi z banku z 10 miesięcy temu
Pamiętasz Hansas kierowcę autobusu..., No postawiłem
Czerwoną kulkę, niebieską kulę, dwie czarne i białe kule. I Hans wcisnął hamulce i cztery kulki zeskoczyły tam. I Hans powiedział: "Zabierz te cztery kule od dźwigni zmiany biegów". Oto są dni, moi przyjaciele, i oto są dni, moi przyjaciele
Mógłby uzyskać tory dla tych robotników. Mógłby
Czy dostanie trochę wiatru dla żaglówki. I to
Mógłby dostać, bo
Dzień z jego troskami i zmartwieniami dobiega końca, a noc już nastała. Noc powinna być czasem pokoju i spokoju, czasem na relaks i spokój. Potrzebujemy uspokajającej opowieści, by pozbyć się niepokojących myśli dnia, uspokoić nasze zaniepokojone umysły i uspokoić wzburzone duchy.
I jakiego rodzaju opowieść usłyszymy? Ah, będzie to znajoma opowieść, opowieść tak bardzo, bardzo stara, a jednak tak nowa. To stara, stara opowieść o miłości.
Dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykały, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Pomiędzy nimi zapanowała cisza. Tak głęboka była ich miłość do siebie, że nie potrzebowali słów, by ją wyrazić. I tak siedzieli w milczeniu, na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Wreszcie powiedziała: "Czy mnie kochasz, Johnie?" spytała. "Wiesz, że cię kocham, droga," odpowiedział. "Kocham cię bardziej, niż można wyrazić słowami. Jesteś światłem mojego życia, moim słońcem, księżycem i gwiazdami. Jesteś moim wszystkim. Bez ciebie nie mam powodu do istnienia."
Znów zapanowało milczenie, gdy dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca. Ponownie odezwała się: "Jak bardzo mnie kochasz, Johnie?" zapytała. Odpowiedział: "Jak bardzo cię kocham? Policz gwiazdy na niebie. Zmierz wodę oceanów łyżeczką. Policzyć ziarenka piasku na brzegu morza. Niemożliwe, powiesz. Tak, i równie niemożliwe jest dla mnie powiedzieć, jak bardzo cię kocham.
"Moja miłość dla ciebie sięga wyżej niż niebiosa, głębiej niż Hades i szersza niż ziemia. Nie ma granic, nie ma ograniczeń. Wszystko musi mieć swój koniec, oprócz mojej miłości dla ciebie."
Zapanowało znowu milczenie, gdy dwaj kochankowie siedzieli na ławce w parku, ciała się dotykając, trzymając się za ręce w blasku księżyca.
Znowu zabrzmiał jej głos. "Pocałuj mnie, Johnie," błagała. I nachylając się, przyłożył ciepłe usta do jej w gorącym całowaniu...
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Philip Glass Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka (producent): |
Philip Glass |
| Rok wydania: |
1976 |
| Wykonanie oryginalne: |
Philip Glass |
| Płyty: |
Glass: Einstein on the beach |
| Ciekawostki: |
Knee 5 - Final movement of P. Glass' Opera "Einstein on the beach" - Finałowa część opery P. Glassa "Einstein na plaży". |
Komentarze (0):