Pierre Lapointe - Je Déteste Ma Vie

Wzleciałem w przestworza, trzymając w garści marzenia
Pchany przez ciepło słoneczne i łagodne wiatry
Pozwoliłem na to, by chwile roztargnienia pozabijały się nawzajem
I poleciałem w dal, za daleko od ciebie

Przemierzyłem wzrokiem nasze więzi ze wschodu po zachód
Aby skończyło się na tym, że zostawiłem wszystkie nasze radości w szczątkach
Przytrzymałem na smyczy swoją chęć powrotu
I zapłakałem w dali, za daleko od ciebie

Nie znoszę swojego życia, bez ciebie życie mi się dłuży
Wiem doskonale, że moje miejsce jest w twoich objęciach
Nie znoszę swojego życia, bez ciebie życie mi się dłuży
Wiem doskonale, że moje miejsce jest w twoich objęciach

Krzyczałem ile mogłem, że znalazłem swoje miejsce
Na ziemi, tak jak w niebie, chciałem pozostawić po sobie ślad
Zagrałem o swoje proste uciechy w rzucie monetą
I przegrałem w dali, o za daleko od ciebie

I odtąd błyskawice przypominają mi o wojnie
Niczym w boju, moje przekonania stały się na powrót przedmiotem dumy
Ucałowałem trzykrotnie dłoń Lucyfera
I spłonąłem w dali, o za daleko od ciebie

Nie znoszę swojego życia, bez ciebie życie mi się dłuży
Wiem doskonale, że moje miejsce jest w twoich objęciach