Pycio - Samotność ft.Roni

Jak smarki łapie doła, pozmieniało się dokoła
Nie wiem czy to świat zwariował, czy to moja druga strona
Czy to ten mój demon, co uśpiony w mojej głowie
Wlewa mi ten strach, ból słomką do powiek
Powiedz czy też masz tak jak ja tu teraz
I tracisz ten blask jak gwiazda Haleya
Pewnie nie no bo co Cię to obchodzi
Ale to wśród tłumów ludzi czuję się najbardziej obcy, taa
Ja to znam, poznałem to z autopsjii
A najbardziej boli gdy nie możesz się uwolnić od
Ludzkich spojrzeń,braku zrozumienia
Kiedy w głębi duszy krzyczysz,ale nic się nie zmienia
Jak na deszczu łza stajesz się tak niewidzialny
Aby pośród fali kłamstw jak rozbitek dawać znaki
Mam parę prawd,każda dzisiaj boli
Ale to jedyny sposób,aby móc się z tym pogodzić, yoo

Ref:
Zabunkrowany w sobie boje się otwierać powiek
I teraz powiedz mi czy tak wygląda koniec dziś
Nie chce nic teraz powiem tylko jedno
Samotny,mały człowiek i jego małe getto.x2

Pytasz co u mnie, znów odpowiem, że tak samo
Tylko Bóg wie czemu wokół mnie ta sama szarość
Że tak jak było wczoraj, tak jak było też rok temu
Nie odpowiem czemu tu się nic pozmieniało
Bywa, czasem sam gubię tożsamość
I chciałbym w końcu uciec, ale sam nie wiem dokąd
Słyszę jak szepczesz czule do ucha 'Dobranoc'
Wiem, że to nie wróci, gorzka łza wypełnia oko
I krzyczę, ale jakby nikt nie słyszał
Bo milczę, bo dziś dzień tak mam z natury chyba
I tłumię w sobie nie moc, tłumię słowa innych
Te spojrzenia zobacz one bolą przede wszystkim
Gubię ostrość jak Pezet ziomuś
Sam już nie wiem czy głosy w mojej głowie odejdą w zapomnienie
Chyba gasnę chociaż ciągle się uśmiecham
Nie pytaj co u mnie to znaczenia nie ma.

Ref:
Zabunkrowany w sobie boje się otwierać powiek
I teraz powiedz mi czy tak wygląda koniec dziś
Nie chce nic teraz powiem tylko jedno
Samotny,mały człowiek i jego małe getto.x2


Kładę swoje dłonie na mym sercu z betonu
I Pocieram moje skronie w samotności bez wyboru
I bez koloru dziś pozbawiony sensu
Robię to bo to lubię, miłość dla tych martwych wersów
Mam taki stan gdy popalę w obojętność
Nic już nie obchodzi jakoś wolniej bije tętno
Jestem sobą, kiedyś (?)
Teraz ostatnie słowo no a później spacja.

Składam ręce do modlitwy mówię bez odzewu
Może Bóg mnie słyszy, ale nie zna panaceum
I błąkam się bez celu patrząc jak deszcz pada
Kropla goni krople, nie odróżnisz jej od łez
Stary jak to jest, to wszystko ciągle wraca
I piję sam ze sobą rano wstaję znów bez kaca
Padam na kolana nie mam siły stać i moknąć
Czekam jak ktoś poda dłoń,a tu samotność.