Rap Addix - Ludzie

Wielu ludzi nie ma wśród nas, Junes
Od zawsze coś mnie wkurwia
Od zawsze coś mi nie pasuje
Malkontent to moje drugie imię odkąd dorosłem
Przeraża mnie to dojrzałość, starość, nie wiem
Nie chcę być stary, patrzeć jak niedołężnieje
Choć słabo nie jest, ja poddaję się wadom
Już nie myślę, jak to robię, co inni na to
Cynizm, choć nie mieszkam w beczce na pętle szczekam
Mam na szczęście przekaz, mam serce wielkie
Tak jak Karwan, więc boli to bardziej niż myślisz
Nie tylko w teorii
Junes na bicie, Soulpete na kartkach, impuls
Moje życie chodem wśród wąskich gzymsów
Krokową śmierć, życie, trudno
Na inną ścieżkę jest już za późno

Jestem monotematyczny, bo wciąż nawijam na swój temat
Ale właśnie to jest moja siła, szczerość, emocje
Werbalizacja uczuć, a nie, kurwa, jakiś rap dla tłuków
Klasycznie z pierdolnięciem od zawsze
Słyszałeś Rap Addix? To dobrze znasz mnie
Słyszałeś Rap Addix? Znasz bity Soulpete
Widziałeś Rap Addix? Masz mnie za alkoholika

Ludzie w moim życiu dołowali mnie zawsze
Już mam dość słuchania, że straciłem szansę
Że zawiodłem nadzieję, że jestem najgorszy
Przez to gówno widziałem świat przez pryzmat forsy
Zgubiłem uczucia, dziś wracam na drogę
Ale wam na bank dobrego słowa nie powiem
Nie pytaj mnie o siebie, znasz moje zdanie
Dwie litery plus przykazanie
Rap to znamię, mój znak szczególny w Polsce
Choć w tym miejscu miałem coś innego w paszporcie
Nieszczęścia chodzą parami, więc powiedz
Dlaczego tak długo byłem sam na globie?
Jestem egoistą, ale, kurwa, nie pierdol
Pieniądze mniej znaczą niż honor na pewno
Dlatego nie nagrywam z nikim za kwit
Rozwój to liryk, styl, nie jedność, klik, zgrzyt