Rap Addix - ChCWD

Nie myślałem, że tyle nienawiści we mnie siedzi
Nie jestem gościem, co w uśmiechu serce szczerzy
Wiem, że we mnie nie wierzysz, pierdol się
Życie gnoił mi z presją stres
Co jest esencją, wiesz? To dobrze
Bo ja nie zapierdalam przez życie na to, kurwa, spotkanie ze śmiercią
I pewno jest to celem życia, a ten ironiczny uśmiech nie zniknie mi z oblicza nigdy
Ty obliczaj mi krzywdy, które zadaje
I tak mi nie powiesz nic, czego nie słyszałem
To jest darem, a nie, kurwa, przekleństwem
Na bit wyrażanie tego, co mówi mi serce
Junes, nieźle, co?
Choć kłody pod nogi szły, rzucała je rodzina, pierdolę ich
Ty, pierdolę, wszystkie noże w plecy
A jak umrę to co, chuju? Ty się może ucieszysz
I dobrze, bo coś jest w tym, co mówię, ziomuś
Moje słowa na tych bitach dojdą cię zza grobu
Tylko nie mów nikomu, to groźby karalne
Choć te wersy nawet nie są panczlajnem
Niosę prawdę, choć często kłamię jak mówię
Ale nigdy nie stawiam ciała ponad rozumem
I choć dbam o wygląd, jak nazwiesz mnie pizdą
Zaryzykuję blizną, choć nie jestem Kliczko

Niewygodne poglądy przestawiam na tracki
Przepraszam, że nie jestem kopią Smarka
Nie mam nic do Jurasa, ale po jego epce
Podziemie jest śmieszne jak nigdy wcześniej
Rzucam pizdy w przestrzeń, kurwy w eter
Powiedz, jakie to uczucie, gdy nie jesteś człowiekiem
Mam chory rozkminy, marzę o śmierci wrogów
A internetowe propsy weź prześlij komuś
Pokolenie pokoju, pokolenie miłości
Ja wyznaję te same ideały, co Oi!owcy
Więc nie mów „dorośnij”, bo sam się wychowałem, jak sokół
Lecz nie zrobię z siebie żenady roku
I ty weź to poczuć, choć nie gram Lerkiem
To jak Onar mieszkam tu na drugim piętrze
I przed sobą piętrze stertę nazwisk na liście
Pamiętaj, co, kurwa, mówiliście
Dziś zaprzeczysz, się wyprzesz, cokolwiek
I tak wersami cię poparzę jak kwasem i ogniem
Nara, zajeb w mordę strzała i to jest konkret
Bo już widzę te obite mordy zazdrosne
Zionę testosteronem, to niegrzeczny rap
Wiem, że nie wytrzymujesz tej presji
Funch cię przytłoczył ciężarem twojej duszy
I tylko 21 gram, dwa cię udusi