Ren - Insomnia

O co w tym wszystkim chodzi?
Zadałem sobie to pytanie tyle razy,
że stało się bardziej znoszone niż moje klasyczne Reeboki.
Jestem niewolnikiem błahych nawyków,
introspekcji bez celu,
zastanawiania się nad myślami w ciągłej rotacji.
Czy to oznacza być świadomym?
Ciężko jest nieustannie kwestionować naszą świadomość.
Z rezygnacją padać na plecy poziomo.
Pod moim łóżkiem są potwory,
odwiedzają mnie, gdy próbuję zasnąć.
To te myśli, które się powtarzają.
Mówią, Ren,
zawsze będziesz cierpieć, Ren,
zawsze będziesz cierpieć.
I boomeranguję między optymizmem a pesymizmem,
tak bardzo, że moja oaza może stać się więzieniem.
To, co mnie oślepia, może dać mi wizję,
a to, co mnie znajduje, to ta niepewność,
co zrobić z tymi pytaniami.
Czy jest jakiś cel?
Czy jest Bóg?
A jeśli jest Bóg, to Boże, dlaczego?
Dlaczego tak się czuję, Boże?
Czyż nie jesteśmy tworzeni na Twój obraz?
A jeśli tak, to czy Ty czujesz ten ból?
Niezłomny ból, jakby mózg został poddany Bunsenowi
i spalony, aż membrany stały się płomieniem.
Nienawidzę nie spać.
Lubię weekend, bo wtedy inni ludzie też nie śpią.
Bezmyślne programy telewizyjne mnie irytują,
ale są moim mesjaszem,
ponieważ mogę stać się bezmyślny,
zmarnowany,
zagubiony w śladach suchej śliny.
Ale jestem ocalałym, dzieckiem przeznaczenia,
ale ta noc mnie testuje,
kwestionuję zamieszanie, które mnie odkrywa,
rozbierając mnie do naga i upychając stres we mnie.
Kiedyś używałem alkoholu, by przestać myśleć,
a moje problemy z piciem sprawiały, że czułem się, jakbym tonął.
Więc wysuszyłem swoje picie
i potem nie mogłem zmrużyć oka,
a teraz myślę, teraz myślę,
teraz myślę, teraz myślę o niczym,
cholernym niczym, i wszystkim, i niczym.
Nienawidzę nie spać.
Więc leżę tu, próbując liczyć owce,
a ich beczenie się powtarza,
moje krwawiące serce bije,
i bije, pożerane,
moje zasoby snu maleją.
Błagam o uzdrowienie, które jest efemeryczne,
tęsknię za snem bezsennym,
słyszalnie mówię,
płaczę w prześcieradłach.
To podwójnie podwójne, zmartwione,
to brzydkie, ponure, tak ponure, tak ponure, tak ponure.
I straciłem rozum,
na linii.
Nienawidzę nie spać.
Nienawidzę nie spać.