Renata Danel - Nie pojadę z Tobą w świat

Nie pojadę z tobą w świat,
Mnie jest dobrze właśnie tu!
Chcesz, to ruszaj w drogę sam:
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Nie pojadę z tobą w świat,
Nie namawiaj, szkoda słów!
Na co, po co? Finał znam!
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Któregoś dnia wpadniesz do mnie, krzycząc już od drzwi:
„To ja! To ja! To ja!
Od dzisiaj mnie w naszej wsi nie trzyma więcej nic,
Bo spójrz, no spójrz, co mam!”.

Dostałeś właśnie pracę gdzieś w jednym z miast,
Gdzieś tam, skąd był ten list.
Prosiłeś mnie, żebym też z tobą poszła w świat
Od dziś! A jak - od dziś!

Nie pojadę z tobą w świat,
Mnie jest dobrze właśnie tu!
Chcesz, to ruszaj w drogę sam:
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Nie pojadę z tobą w świat,
Nie namawiaj, szkoda słów!
Na co, po co? Finał znam!
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Spojrzałeś tak, jakbyś w sobie ledwie tłumił gniew,
Lecz cóż - tu jest mój dom!
Ja tylko tu, właśnie tu na zawsze zostać chcę,
A ty jedź sam z tych stron!

Przekonasz się, że kiedyś też wrócisz tu,
Za rok, za dwa, za trzy,
Zatęsknisz znów do tych łąk, do tych polnych dróg,
A dziś - jak chcesz, to idź!

Nie pojadę z tobą w świat,
Mnie jest dobrze właśnie tu!
Chcesz, to ruszaj w drogę sam:
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Nie pojadę z tobą w świat,
Nie namawiaj, szkoda słów!
Na co, po co? Finał znam!
Hej, hej! Hej, hej! Bądź zdrów!

Hej, hej! hej, hej! Bądź zdrów!