Wicijowski - Latawce

Patrzę w niebo, tam, gdzie wiatr,
Niesie nas w daleki świat.
Zamykam oczy, czuję jak,
Każdy krok zabiera strach.

W dłoniach mam marzeń sznur,
Latawce lecą w górę, w stronę chmur.
Z wysokości widzę cel,
Chcę tam być, nie zgubić się.

Bo życie to wielki lot,
Choć wiatr czasem zmienia tor,
To ja wciąż unoszę się,
Wolny jak ten ptak.

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.

Ciemne chmury będą, ja to wiem,
Może upadnę, ale podniosę się.
Wiem, że mogę, wiem, że chcę,
Być sobą, mimo wszystkiego, co złe.

Czasem wiatr zatrzyma nas,
Latawiec spadnie, lecz przyjdzie czas,
By znów go podnieść, spojrzeć w dal,
Nie poddawaj się, wstań i walcz.

Bo życie to wielki lot,
Choć wiatr czasem zmienia tor,
To ja wciąż unoszę się,
Wolny jak ten ptak.

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.

W górę, w górę, lecimy tam,
Gdzie nie sięga lęku cień.
W górę, w górę, nadszedł czas,
Lećmy w górę, Ty i ja

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.

Latawce na niebie, jak nasze sny,
Niebo to granica, której nie zna nikt.
Wzbijam się wyżej, tam, gdzie horyzont lśni,
Marzenia są blisko, tylko chciej i żyj.