I. Anioły Mistycznego Kamienia
Prorok mówił o gromach donośnych, wstrząsających powierzchnią Ziemi,
Gdy czarny kruk zmieniałby się, ofiara wspaniałych zaklęć,
Stałby się białym łabędziem, narodzonym z mrocznych krain grzechu,
Nawet Aresius nie uwierzyłby w to, co się teraz w nim zmieniało,
Łabędź... Książę jeziora magicznego... Imię twoje Dargor...
Gargulce, lećcie,
Gargulce, wznieście się,
Gargulce, lećcie,
Wysoko...!
Aniołowie mistycznego kamienia,
Latający dumnie złodzieje dusz,
Kolejny rozgardiasz wampirów, maskarada sadystycznej dumy,
Nie mógł już znieść tych zabaw okrutnych,
Przeciwko niemu, który niegdyś ofiarował swe życie,
Zdał sobie sprawę, iż nie jest za późno aż tak,
By być naprawdę daleko od króla swego,
Daleko, od swego nieskończonego głodu krwi,
Za daleko, by wezwać ich właśnie po niego,
Wznieście się... Lećcie wysoko i skradnijcie duszę jego...
Anioły z kamienia...
Gargulce, lećcie,
Gargulce, wznieście się,
Gargulce, lećcie,
Wysoko...!
Aniołowie mistycznego kamienia,
Latający dumnie złodzieje dusz,
Gargulce, och moi bratni gargulce,
Wznieście się teraz, Wznieście po duszę jego,
Błagam cię Ziemio… pomaluj moją czerń…
Z prawdziwą dumą i szczerze,
Wśród martwych dusz i nieskończonego chaosu,
Przysięgam Gai miłość największą…
Ja Dargor, Tobie…
II. Egzotyczne interludium (część instrumentalna)
III. ...I Legenda Dobiega Ku Końcowi...
Dargor, zrób to... to musi zostać zrobione...
Uwolnij gniew swój i odciąż swą duszę...
To wezwanie Gai...
...potężne energie z najdalszego, ukrytego kosmosu,
Usłyszały modlitwę naszej matki, Gai, ducha najwyższego,
Który podarował nam cud życia... A jej mroczny syn odetchnął nowym życiem...
Moc Smoczego Płomienia sprawiała to, co wydawało się niemożliwe,
I to jest więc, epicki koniec,
Tej legendarnej opowieści,
O wybrańcu, który odnalazł światło,
A w nim Smoczy Płomień,
O tragicznym deszczu tysiąca płomieni,
O obrońcach miasta, którzy stawili czoła bólowi prawdziwemu,
O symfoniach Zaklętych Krain,
O miłości i nienawiści szeptach,
Świt zwycięstwa może oddychać we wietrze,
A to znaczyło by odrodzenie wspaniałe,
Odrodzony, ten który swe życie oddaje,
...miasta leżą w gruzach,
Bądź jednym (Bądź jednym!) z nas (z nas!),
I zachowuj się jak tego pragną przepowiednie...
Do gór i do dolin, do ognia i śniegu,
Do słońca, księżyca i mądrości, wznieść swą duszę...
To wezwanie...!
Och, nie! Och, Boże!
Och, Boże, nie!
Co się dzieje!?!
Och, Boże, mój Boże,
Stało się... Stało się!
Dargor ugodził śmiertelnie królową umarłych,
I wysłał potężne gargulce przeciwko legionom ciemności...
Popchnął Akron'a prosto w ręce nordyckiego wojownika,
Teraz, umierającą ofiarę straszliwych tortur...
Wybraniec rzucił się w bagna głębokie, zmuszając Czarnego Króla,
Szmaragdowym Mieczem ponownie w swej dłoni, do bezruchu...
Stali się wkrótce pożywką dla obślizgłych węży otchłani...
Lecz ta ofiara dała wspaniały i wielki skutek,
A śmierć Akron'a, oznaczała zwycięstwo nad złymi siłami otchłani...
Raz... na zawsze...
Pamiętajcie, dzielni bracia...
Wszystko jest możliwe...
Gdy pozwolisz mistycznej mocy Smoczego Płomienia...
Zapłonąć w swym sercu...
Uwierz...
To Smoczy Płomień!
Historia edycji tłumaczenia
Komentarze (0):