Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Inne teksty piosenek
Rita Hayworth
Popularne teksty
13. ConKi - Life
Rita Hayworth - Poor John!
Poor John!
Tekst dodał(a): Murdoc
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): Murdoc
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Murdoc
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
I ought to think myself a lucky girl, I know,
'Cos I'm engaged, but still, somehow, I don't think so.
John, that's the name of my "finnonce", you see
There's no mistake, he's very fond of me.
He took me out for walks, and oh! he was so nice!
He always used to kiss me on the same place twice.
Often in the park we would sit and spoon,
And I was oh! so happy till the other afternoon.
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
As soon as she could get me all alone oh, dear!
She asked so many questions that I felt quite queer.
Thought John too young to take a wife just yet;
Asked when and where it was that we first met.
She said no girl could help but worship her dear son,
And told me pretty plainly what a Prize I'd won.
Started fairly slow, then she made a spurt,
And hoped that I knew how to put a tailpiece on a shirt.
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
She said, " Young girls today are all for outside show;
The clothes you see may look all right the rest oh, no!".
What she was driving at I soon made out;
My style of dress was too refined, no doubt.
Then all at once she gave a sigh, And cried, "Oh lor!
I wonder what on earth he wants to marry for!".
That was quite enough, up my temper flew;
Says I, "Perhaps it's so that he can get away from you!".
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
'Cos I'm engaged, but still, somehow, I don't think so.
John, that's the name of my "finnonce", you see
There's no mistake, he's very fond of me.
He took me out for walks, and oh! he was so nice!
He always used to kiss me on the same place twice.
Often in the park we would sit and spoon,
And I was oh! so happy till the other afternoon.
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
As soon as she could get me all alone oh, dear!
She asked so many questions that I felt quite queer.
Thought John too young to take a wife just yet;
Asked when and where it was that we first met.
She said no girl could help but worship her dear son,
And told me pretty plainly what a Prize I'd won.
Started fairly slow, then she made a spurt,
And hoped that I knew how to put a tailpiece on a shirt.
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
She said, " Young girls today are all for outside show;
The clothes you see may look all right the rest oh, no!".
What she was driving at I soon made out;
My style of dress was too refined, no doubt.
Then all at once she gave a sigh, And cried, "Oh lor!
I wonder what on earth he wants to marry for!".
That was quite enough, up my temper flew;
Says I, "Perhaps it's so that he can get away from you!".
John took me round to see his mother!
His mother his mother!
And while he introduced us to each other
She weighed up everything that I had on.
She put me through a cross examination;
I fairly boiled with aggravation.
Then she shook her head,
Looked at me and said,
"Poor John! poor John!"
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczeniePowinnam myśleć, że jestem szczęściarą, wiem,
Ponieważ jestem zaręczona, lecz wciąż, jakoś mi się nie wydaje.
John, to imię mojego narzeczonego, widzisz,
To nie pomyłka, on bardzo mnie lubi.
Zabierał mnie na spacery i oh! Był taki miły!
Kiedyś zawsze całował mnie w to samo miejsce dwa razy.
Często w parku siedzieliśmy i przytulaliśmy się,
I ja byłam oh! Taka szczęśliwa aż do następnego popołudnia.
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Tak szybko jak zostałyśmy sam...ojej!
Zadała mi tyle pytań, że poczułam się nieswojo.
Pomyślała, że John jest za młody by się żenić;
Spytała kiedy i gdzie się spotkaliśmy pierwszy raz.
Powiedziała, że żadna dziewczyna nie jest w stanie pomóc, jedynie może wielbić jej drogiego syna,
I powiedziała mi dosyć dobitnie jaką "Nagrodę" wygrałam.
Zaczęła całkiem wolno, potem nagle się zerwała,
I miała nadzieję, że wiem jak założyć mu krawat.
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Powiedziała, "Wszystkie młode dziewczyny są na pokazówkę ;
Ubrania jakie widzisz mogą wyglądać dobrze, ale reszta... O nie!".
W końcu zrozumiałam o co jej chodzi;
Styl mojej sukienki był zbyt wyrafinowany, nie da się zaprzeczyć.
Potem nagle westchnęła i zapłakała, "O Boże!
Zastanawiam się po co on chce się żenić! ".
Miałam już dość, wpadłam w złość;
I powiedziałam: "Być może po to, by od ciebie uciec!"
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Ponieważ jestem zaręczona, lecz wciąż, jakoś mi się nie wydaje.
John, to imię mojego narzeczonego, widzisz,
To nie pomyłka, on bardzo mnie lubi.
Zabierał mnie na spacery i oh! Był taki miły!
Kiedyś zawsze całował mnie w to samo miejsce dwa razy.
Często w parku siedzieliśmy i przytulaliśmy się,
I ja byłam oh! Taka szczęśliwa aż do następnego popołudnia.
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Tak szybko jak zostałyśmy sam...ojej!
Zadała mi tyle pytań, że poczułam się nieswojo.
Pomyślała, że John jest za młody by się żenić;
Spytała kiedy i gdzie się spotkaliśmy pierwszy raz.
Powiedziała, że żadna dziewczyna nie jest w stanie pomóc, jedynie może wielbić jej drogiego syna,
I powiedziała mi dosyć dobitnie jaką "Nagrodę" wygrałam.
Zaczęła całkiem wolno, potem nagle się zerwała,
I miała nadzieję, że wiem jak założyć mu krawat.
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Powiedziała, "Wszystkie młode dziewczyny są na pokazówkę ;
Ubrania jakie widzisz mogą wyglądać dobrze, ale reszta... O nie!".
W końcu zrozumiałam o co jej chodzi;
Styl mojej sukienki był zbyt wyrafinowany, nie da się zaprzeczyć.
Potem nagle westchnęła i zapłakała, "O Boże!
Zastanawiam się po co on chce się żenić! ".
Miałam już dość, wpadłam w złość;
I powiedziałam: "Być może po to, by od ciebie uciec!"
John zabrał mnie ze sobą bym poznała jego matkę!
Jego matkę! Jego matkę!
I w chwili gdy przedstawiał nas sobie
Oceniła wszystko co miałam na sobie
I zadała mi miliony pytań
Prawie wyszłam z siebie
Potem potrząsnęła głową,
Spojrzała na mnie i powiedziała:
"Biedny John! Biedny John!"
Historia edycji tłumaczenia
| Tekst: |
Fred W. Leight Edytuj metrykę |
|---|---|
| Muzyka: |
Henry E. Pether |
| Rok wydania: |
1907 |
Komentarze (0):