Robert Kasprzycki - Agnieszka mieszka właśnie tu

Agnieszko mieszkasz właśnie tu i
czasem mi brakuje tchu i
nagle blask ciemnieje w moich oczach,
kiedy pomyślę ile lat
na dobre mój zmieniałaś świat
w ten bajek ślad zastygły na przeźroczach.

Widzisz mnie, gdy mnie nie widzisz.
Jest dobry czas, czas, który trwa,
jest pod powieką burza ciepłych tonów.
To wszystko, co się tylko śni,
ta jasna nitka dobrych dni,
to wszystko, co połączył kiedyś Bóg.

Więc piszę hymn do twoich ust
i płonę niczym w ogniu chrust
i welon znów wiruje ci nad głową.
Ta oda do twych ust i ud
jest jak biblijny ósmy cud
jest pieśnią nad pieśniami, jest rozmową.

Widzisz mnie, gdy mnie nie widzisz.
Jest dobry czas, ten który trwa,
jest pod powieką burza ciepłych tonów.
To wszystko co się tylko śni,
ta jasna nitka dobrych dni,
to wszystko, co połączył kiedyś Bóg.

Zasypiasz widząc mnie gdy śpię i
pocałunkiem wiedziesz, gdzie
noc cicha, ciepły oddech naszych dzieci.
Błagalny psalm wiernego psa,
posłuchaj teraz, miła ma,
niechaj pod niebo, pod niebo teraz wzleci.

To, co wciąż między nami trwa,
to, czego nazwać nie śmiem ja,
a ty nazywasz szczęściem wprost
i każdy dzień być zdaje się niedzielą.

Agnieszka mieszka właśnie tu,
i czasem mi brakuje tchu,
i nagle blask ciemnieje w moich oczach.
Kiedy pomyślę ile lat
na dobre mój zmieniła świat,
w ten bajek ślad zastygły na przeźroczach.

Widzi mnie gdy mnie nie widzi.
Jest dobry czas, czas który trwa
jest pod powieką burza ciepłych tonów,
jasna nitka dobrych dni,
to wszystko, co się tylko śni,
to wszystko, co połączył kiedyś Bóg.

Agnieszko mieszkasz właśnie tu
i czasem mi brakuje tchu,
i nagle blask ciemnieje w moich oczach,
kiedy pomyślę ile lat
na dobre mój zmieniałaś świat
jak bajek ślad zastygły na przeźroczach.