Robert Kasprzycki - Uciekać stąd jak najdalej

Znów się zjawia mały plan
Plan ucieczki z miasta N
Byłem sam i jestem sam
Wiatr mi śniegiem w oczy dmie
Jak zadymka jest ten świat
Sypki śnieg na wargach drży
Byłem sam i jestem sam
Mały plan się w głowie tli

Czarnych ulic zwilgły chłód
Psich spacerów suchy swąd
Rzeka czarną nicią tnie
Czarnych brzegów czarny trąd
Na przystankach ludzi tłum
Miele w ustach karmę słów
W ciemnej rzece pełznie znów
Białej kry płonący bunt

Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd póki fale
Wciąż unoszą mnie
Porzucić rów zwany Wisłą
Zamienić przeszłość na przyszłość
Zamienić trochę na wszystko
Nowy zdobyć świat

Obudziłaś dzisiaj mnie
Telefonem z ciepłych stron
Znów się roi mały plan
Znów ucieczka mała stąd
W korcu maku ziarna dwa
Nie odnajdą nigdy się
Tam gdzie ty tam byłem ja
Mały plan znów korci mnie

Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd póki fale
Wciąż unoszą mnie
Porzucić rów zwany Wisłą
Zamienić przeszłość na przyszłość
Zamienić trochę na wszystko
Nowy zdobyć świat

To nie jest jest już
nie będzie już mój kraj
Pęknięty wpół
przecięty wpół mój kraj
Języki dwa i serca dwa bym miał
Zdradzając go
odchodząc stąd za dnia

Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd póki fale
Wciąż unoszą mnie
Porzucić rów zwany Wisłą
Zamienić przeszłość na przyszłość
Zamienić trochę na wszystko
Nowy zdobyć świat
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej
Uciekać stąd jak najdalej