Roy Harper - Me And My Woman

Nigdy nie wiem, który dzień będzie tym, w którym będę musiał walczyć z moimi ideałami
Ale sposób, w jaki ona dotyka i tak to czuje, musi mnie uleczyć
Ach, ale żyje jej się trochę lepiej, odkąd pozwalam jej chodzić na Sundance*

Nigdy nie wiem w jakiej porze lata żyje ona na szczycie ognistej góry
Ale rudzik na zewnątrz musi polować i ukrywać się w zimnym, mroźnym hrabstwie
Ach, ale on wie, co dzieje się między jego zziębłymi palcami i rozgrzanymi uszami
I nie ma żadnego przebrania w jego oczach za jego miłość, kiedy ona się zbliża

On buduje jej schronienie
Ona bierze go wysoko w niebo
Jak Helter Skelter
Tak samo wzdychając

I budzi się z moich dni z radosnym wyrazem twarzy
Udaje i mówi, że jestem twardy
Postawiła mi najgorszego asa
Przechodząc moje drogi wśród okaleczonej przestrzeni
A ona zna mnie dobrze
Ach, ale co się stało
Tylko czas wie, dokąd zmierzamy

Ja i moja kobieta
Ja i moja maleńka

A Pan powiedział otwarcie jak łasząca się w chlewie świnia
Miecz wysuwa się i narody płaczą
Skarb przyciąga uwagę i wybiera ofiarę
Diabeł wyjeżdża gdy niebiosa płoną
A on zna mnie dobrze
Ach, ale co się stało
Tylko czas wie, dokąd zmierzamy

Ja i moja kobieta
Ja i moja kobieta
Ja i moja maleńka

Cóż to za piękny dzień
Cóż za dzień, by rozegrać grę życiową
Cóż za bałagan robimy
Kogo zaufanie łamiemy
Nie oddając naszych skrzydła dla naszych dzieci
O, jak nam się nie uda tak jak im
O, jak my ich nakryjemy?

Zachód słońca moim kolorem
I król jest mym imieniem
Ciemność jest moją kochanką
A my żyjemy we wstydzie

Zbyt daleko
Z uwagi na światło dnia
I tak blisko, tak blisko, w pobliżu
Czy mogę przerwać ciszę, która miała już swe miejsce
Na Wielkich Równinach poranka, na których nie mogą się spotkać

Pytając cię o twe pytania
Mówiąc ci te kłamstwa
Odkrywając kierunki
Zmieniając przebranie
Otwarty jestem na wszelkie propozycje
Ale poza zasięgiem wszystkich oczu

Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram

Przestrzeń jest jak popielniczka
Ciało jest moim najlepszą tarczą
Atmosfera jest moją szosą
A krajobraz mym kolejnym posiłkiem
Potrzebuję mojego własnego Wielkiego Piątku
I próbuję wynegocjować jak najlepsze warunki

Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram

Jestem nowym ukoronowanym właścicielem
Urodzonym pod szczęśliwą gwiazdą
Stojąc w kolejce po sądny dzień
W moim samochodzie tęskniąc tak za domem
Urodzony przed moją matką
Umarłem przed moim tatą

Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram
Zmarły w drodze do szpitala, prawo na którym się opieram

Kukułka, ona przechodzi przez fanfar świtu
Rosa pozostawia na dachach w magię powietrzu
Czuć, jak palec obiegał ukrył się w tej koszmarnej norze
Czuć, gdzie tym razem utkwiłem swe błędne spojrzenie
Wiem, że znasz mnie dobrze
Ach, ale co się stało
Tylko czas wie, dokąd zmierzamy

Ja i moja kobieta
Ja i moja maleńka
Ja i moja kobieta
Ja i moja maleńka