Sadie - Ice Romancer

Miłość, która zdaje się zamarzać, być zepsuta.
Nie mogę tego pojąć.
Pragnę kogoś.
Szklane łzy zamroziły nawet niosącą rozczarowanie tragedię, nawet nielitościwość.
Miłość, która zdaje się roztapiać.

Niewyraźna sylwetka, westchnienia topiące śnieg,
zapomniana rzeczywistość z przeszłości,
płaczem zmuszam go do pozostania w moim sercu.
Płatki kwiatu u czyichś stóp.
Weź oddech, zatrzymaj go, żeby nie zniknął, kiedy nic się nie zmienia.

Ten czuły głos, który wydaje się być próżny, tworzy nas na nowo.
Boję się.
Ochłodzone uczucia pozwoliły łzom zamarznąć i utracić miłość.
Śpię.
Lustro prawdy zostało rozbite.

Miłość, która zdaje się zamarzać, być zepsuta.
Nie mogę tego pojąć.
Pragnę kogoś.
Szklane łzy zamroziły nawet niosącą rozczarowanie tragedię, nawet nielitościwość.
Miłość, która zdaje się roztapiać.

Dobroć i nietrwałość zmieniają się.
Jak pragnienie, klepsydra kusi cię.
Zmienisz się, jeśli zadowolę cię?
Znaczenie kłamstwa i prawdy jest przereklamowane.

Kocham cię, wydaje się, że tym cię niszczę.
Szaleję.
Nie chcę się żegnać.
Więc proszę, nie opuszczaj mnie, nie oddalaj się, ponieważ złożyliśmy obietnicę.
Miłość, która zdaje się roztapiać.

Trzymać kogoś w ramionach, ranić go, sprawiając, że zapomina,
oddalając samotność, zadręczając się coraz bardziej, czując się dobrze, bez uczuć – zabijając ten głos.

Miłość, która zdaje się zamarzać, być zepsuta.
Nie mogę tego pojąć.
Pragnę kogoś.
Szklane łzy zamroziły nawet niosącą rozczarowanie tragedię, nawet nielitościwość.
Miłość, która zdaje się roztapiać.