Tekst piosenki:
Kto wcześnie wstaje temu Pan Bóg daje. Kto sieje w błoto ten zbiera złoto.
Kto wiatr zasiewa ten burze zbiera. Ten zimnem wieje kto się nie śmieje.
Gdy ranek mglisty, wieczór przejrzysty. Gdy jesień zamglona, zima zaśnieżona.
Starsi mówili, słowem nie grzeszyli, z dziada pradziada mądrość przenosili:
Gdzie się człowiek spieszy tam diabeł się cieszy.
Dziesięć srok za ogon żadna nie ucieszy.
W miłości i w gniewie co człek czyni nie wie,
a swych przyjacieli pozna w biedzie.
Kto mieczem wojuje ten od miecza ginie,
więc nie czyń drugiemu co tobie niemiłe.
Kto kogo miłuje, wad jego nie czuje,
więc zagubionego otul czule.
Co śmiesz radzić, śmiej sam czynić. Broda nikogo mędrcem nie czyni.
Gdzie siła włada – rozumu „nie nada”, a widać po słowie co u kogo w głowie.
Język sieje, ucho zbiera. Słowo raz dane nigdy nie umiera.
Kto w niebo patrzy, a po ziemi chodzi, nie dziw, że często łbem w kamień ugodzi.
Gdzie się człowiek spieszy tam diabeł się cieszy.
Dziesięć srok za ogon żadna nie ucieszy.
W miłości i w gniewie co człek czyni nie wie,
a swych przyjacieli pozna w biedzie.
Kto mieczem wojuje ten od miecza ginie,
więc nie czyń drugiemu co tobie niemiłe.
Kto kogo miłuje, wad jego nie czuje,
więc zagubionego otul czule.
Kto złą drogą idzie często się potyka,
a kto drogi skraca, do domu nie wraca.
Kto w dachu nad sobą nie zabije dziury,
nie dziwu, że zmoknie podczas chmury.
Gdy chcesz drugich uczyć, przyjrzyj się wpierw sobie –
czy do poprawienia nie ma czego w tobie.
Dlatego dwie uszy, jeden język dano
iżby mniej mówiono, a słuchano.
Jaka marchew, taka nać – taka córa jaka mać,
jakie drzewo, taki klin – jaki ojciec, taki syn.
Gdzie się człowiek spieszy tam.....
Dodaj adnotację do tego tekstu »
Historia edycji tekstu
Komentarze (0):