Wystarczy się zalogować, aby wyłączyć wszystkie reklamy. Zapraszamy do naszej społeczności!
Zaloguj się
i wykorzystaj wszystkie możliwości serwisu!Popularne teksty
Skor - Skarbie, to chyba koniec ft. Bonson
Skarbie, to chyba koniec ft. Bonson
Tekst dodał(a): magtekst1
Edytuj tekst
Tłumaczenie dodał(a): magtekst1
Edytuj tłumaczenie
Teledysk dodał(a): Krigi26
Edytuj teledysk
Tekst piosenki:
Chyba umieram od środka, gasnę jak świeca,
bo obiecał mi ten świat mniej, niż niosę na plecach.
Gdzieś na marginesach kartek życia stawiam inicjały,
by nie pozostały po mnie tylko banały.
Ten list, w nim cały smutek zawarty we mnie,
idzie noc, jest co raz ciemniej i coraz mnie mniej
i wszystko blednie, jednak wewnątrz czuję,
że kiedyś przyjdziesz do mnie, bo to rozumiesz.
Nawet jeśli zepsuję wszystko inne jak zwykle,
to jak tylko przyjdziesz, ten cały ból zniknie
i w tym labiryncie znajdę nitkę i pójdę
wzdłuż niej, by ujrzeć światło i Twój uśmiech.
Myślę, że to słuszne, by po prostu odejść (stąd),
zabić egoizm i nie znaleźć go w sobie
i rozpalać ten ogień, idąc pod prąd w tłumie,
kiedyś do mnie dołączysz, bo to rozumiesz.
I wiem, że muszę unieść, by słuchać tej melodii,
krzyku samotnych serc, rzuconych na chodnik.
Byłem taki głodny uniesień, doznań, uczuć,
że dziś ktoś moje serce musi podnosić z bruku.
Mówią: pokutuj, gdy nienawiść odżyła,
z liną na krtani lub żyletką na żyłach.
Życie to chwila, więc biegniemy ku niej,
a ty znajdziesz mnie w tym biegu, bo to rozumiesz.
A wokół deszczu strumień zwiastuje jesień,
leżą z cichą wiarą, że ktoś je podniesie,
a wokół zimny wiatr unosi liście,
leżą, tętniąc bezsilnością istnień,
a wokół zimny bruk staje się domem,
leżą, obumierają, to nieuniknione.
Dla mnie przyjdzie moment, gdy krew zapulsuje,
ogrzejesz me serce w dłoniach, bo to rozumiesz.
[Zwrotka 2: Bonson]
Zachłysnąłem się tym życiem, teraz weź mi powiedz: "głupi typ!"
Bo ile jest na scenie, żeby mówić, że się znudził tym
Nie jestem męczennikiem, nie po to, żeby pluć mi w pysk
Do czwartej rano piszę, później czytam, no i znów mi wstyd
Zraniłem kilka dobrych kobiet, nagle budzą ze snu
W oczach gniew, w plecach nóż, krew na ręku
I nie umiem ich przeprosić, jestem tchórzem, teraz wiesz już
I co? Dalej dasz mi mieszkać w sercu?
Wróciłem skąd przyszedłem, się przyzwyczaiłem żyć w tym
Chcę znów mieć czystą kartę, zapisywać brudne myśli
Straciłem dużo czasu, chciałem być na ustach wszystkich
Tak bardzo bałem się być zwykły
Wczoraj żegnałem Szczecin, biorę kurs na Wrocław
Bo jej wzroku mówiący: "zostań" jest jak szóstka w Totka
Gryzę się w język, żeby słów nie rzucać od tak
Żebyś nie musiała mówić, że się znów zawiodłaś
bo to rozumiesz.
To kalejdoskop posunięć, szkiełko to uczucie,
zbyt wiele tych istotnych, aby pozwolić im uciec.
Minuta po minucie ukrywam to wewnątrz na dnie,
piszę, bym nie zapomniał, jakie to jest ważne.
Tym bardziej, że niekończąca nadzieja na zmiany
sprawia, że rozrywam zasklepione rany.
Kiedyś zostaniemy sami, cała zawiść wokół runie,
a ja będę taki dumny, bo to rozumiesz..
bo obiecał mi ten świat mniej, niż niosę na plecach.
Gdzieś na marginesach kartek życia stawiam inicjały,
by nie pozostały po mnie tylko banały.
Ten list, w nim cały smutek zawarty we mnie,
idzie noc, jest co raz ciemniej i coraz mnie mniej
i wszystko blednie, jednak wewnątrz czuję,
że kiedyś przyjdziesz do mnie, bo to rozumiesz.
Nawet jeśli zepsuję wszystko inne jak zwykle,
to jak tylko przyjdziesz, ten cały ból zniknie
i w tym labiryncie znajdę nitkę i pójdę
wzdłuż niej, by ujrzeć światło i Twój uśmiech.
Myślę, że to słuszne, by po prostu odejść (stąd),
zabić egoizm i nie znaleźć go w sobie
i rozpalać ten ogień, idąc pod prąd w tłumie,
kiedyś do mnie dołączysz, bo to rozumiesz.
I wiem, że muszę unieść, by słuchać tej melodii,
krzyku samotnych serc, rzuconych na chodnik.
Byłem taki głodny uniesień, doznań, uczuć,
że dziś ktoś moje serce musi podnosić z bruku.
Mówią: pokutuj, gdy nienawiść odżyła,
z liną na krtani lub żyletką na żyłach.
Życie to chwila, więc biegniemy ku niej,
a ty znajdziesz mnie w tym biegu, bo to rozumiesz.
A wokół deszczu strumień zwiastuje jesień,
leżą z cichą wiarą, że ktoś je podniesie,
a wokół zimny wiatr unosi liście,
leżą, tętniąc bezsilnością istnień,
a wokół zimny bruk staje się domem,
leżą, obumierają, to nieuniknione.
Dla mnie przyjdzie moment, gdy krew zapulsuje,
ogrzejesz me serce w dłoniach, bo to rozumiesz.
[Zwrotka 2: Bonson]
Zachłysnąłem się tym życiem, teraz weź mi powiedz: "głupi typ!"
Bo ile jest na scenie, żeby mówić, że się znudził tym
Nie jestem męczennikiem, nie po to, żeby pluć mi w pysk
Do czwartej rano piszę, później czytam, no i znów mi wstyd
Zraniłem kilka dobrych kobiet, nagle budzą ze snu
W oczach gniew, w plecach nóż, krew na ręku
I nie umiem ich przeprosić, jestem tchórzem, teraz wiesz już
I co? Dalej dasz mi mieszkać w sercu?
Wróciłem skąd przyszedłem, się przyzwyczaiłem żyć w tym
Chcę znów mieć czystą kartę, zapisywać brudne myśli
Straciłem dużo czasu, chciałem być na ustach wszystkich
Tak bardzo bałem się być zwykły
Wczoraj żegnałem Szczecin, biorę kurs na Wrocław
Bo jej wzroku mówiący: "zostań" jest jak szóstka w Totka
Gryzę się w język, żeby słów nie rzucać od tak
Żebyś nie musiała mówić, że się znów zawiodłaś
bo to rozumiesz.
To kalejdoskop posunięć, szkiełko to uczucie,
zbyt wiele tych istotnych, aby pozwolić im uciec.
Minuta po minucie ukrywam to wewnątrz na dnie,
piszę, bym nie zapomniał, jakie to jest ważne.
Tym bardziej, że niekończąca nadzieja na zmiany
sprawia, że rozrywam zasklepione rany.
Kiedyś zostaniemy sami, cała zawiść wokół runie,
a ja będę taki dumny, bo to rozumiesz..
Dodaj adnotację do tego tekstu » Historia edycji tekstu
Tłumaczenie :
Pokaż tłumaczenieI think I'm dying from the inside, I'm dying out like a candle,
because he promised me this world less than I carry on my back.
Somewhere on the margins of pages of my life, I put my initials,
so that only the clichés are left for me.
This letter, in him all the sadness in me,
night is coming, it's getting darker and getting me less
and everything fades, but inside I feel
that you will come to me someday, because you understand it.
Even if I spoil everything else as usual,
It's as soon as you come, all the pain will disappear
and in this maze I will find a thread and go
along it to see the light and your smile.
I think it's right to just leave (hence),
kill selfishness and not find it in yourself
and kindle this fire, going against the current in the crowd,
you will join me once, because you understand.
And I know I have to lift to listen to this melody,
scream of lonely hearts, thrown on the pavement.
I was so hungry for elation, sensations, feelings,
that today someone has to lift my heart out of the pavement.
They say: repent, when hatred revived,
with a rope on the larynx or a razor blade on the veins.
Life is a moment, so we run towards it,
and you will find me in this race, because you understand.
And the stream announces autumn around the rain,
they lie with the quiet faith that someone will raise them,
and around the cold wind raises leaves,
they lie, vibrant with the powerlessness of beings,
and around the cold the pavement becomes a home,
they lie, they die, they are inevitable.
For me the moment will come when blood pulsates,
you warm my heart in my hands, because you understand it.
[Zwrotka 2: Bonson]
I've gotten soaked in this life, now tell me, "stupid type!"
Because how much is on stage to say that he got bored with this
I'm not a martyr, not to spit in my face
By four in the morning I write, then I read, and again I am ashamed
I hurt a few good women, they suddenly wake up
Anger in his eyes, knife in his back, blood in his hand
And I can not apologize to them, I'm a coward, now you know
And what? Come on, let me live in your heart?
I came back from where I came, I got used to living in it
I want to have a clean card again, write dirty thoughts
I've lost a lot of time, I wanted to be on everyone's lips
I was so afraid of being ordinary
I said goodbye to Szczecin yesterday, take a course to Wroclaw
Because her eyes say "stay" is like a six in Totka
I bite my tongue so that I will not throw words away
So that you do not have to say you're disappointed again
because you understand it.
It's a kaleidoscope of moves, a slide is a feeling
too many of those essential to let them escape.
Minute after a minute, I hide it inside on the bottom,
I write so that I will not forget how important it is.
The more so because there is never-ending hope for change
makes me break open wounds.
We will be alone once, all envy around the rune,
and I will be so proud, because you understand ...
because he promised me this world less than I carry on my back.
Somewhere on the margins of pages of my life, I put my initials,
so that only the clichés are left for me.
This letter, in him all the sadness in me,
night is coming, it's getting darker and getting me less
and everything fades, but inside I feel
that you will come to me someday, because you understand it.
Even if I spoil everything else as usual,
It's as soon as you come, all the pain will disappear
and in this maze I will find a thread and go
along it to see the light and your smile.
I think it's right to just leave (hence),
kill selfishness and not find it in yourself
and kindle this fire, going against the current in the crowd,
you will join me once, because you understand.
And I know I have to lift to listen to this melody,
scream of lonely hearts, thrown on the pavement.
I was so hungry for elation, sensations, feelings,
that today someone has to lift my heart out of the pavement.
They say: repent, when hatred revived,
with a rope on the larynx or a razor blade on the veins.
Life is a moment, so we run towards it,
and you will find me in this race, because you understand.
And the stream announces autumn around the rain,
they lie with the quiet faith that someone will raise them,
and around the cold wind raises leaves,
they lie, vibrant with the powerlessness of beings,
and around the cold the pavement becomes a home,
they lie, they die, they are inevitable.
For me the moment will come when blood pulsates,
you warm my heart in my hands, because you understand it.
[Zwrotka 2: Bonson]
I've gotten soaked in this life, now tell me, "stupid type!"
Because how much is on stage to say that he got bored with this
I'm not a martyr, not to spit in my face
By four in the morning I write, then I read, and again I am ashamed
I hurt a few good women, they suddenly wake up
Anger in his eyes, knife in his back, blood in his hand
And I can not apologize to them, I'm a coward, now you know
And what? Come on, let me live in your heart?
I came back from where I came, I got used to living in it
I want to have a clean card again, write dirty thoughts
I've lost a lot of time, I wanted to be on everyone's lips
I was so afraid of being ordinary
I said goodbye to Szczecin yesterday, take a course to Wroclaw
Because her eyes say "stay" is like a six in Totka
I bite my tongue so that I will not throw words away
So that you do not have to say you're disappointed again
because you understand it.
It's a kaleidoscope of moves, a slide is a feeling
too many of those essential to let them escape.
Minute after a minute, I hide it inside on the bottom,
I write so that I will not forget how important it is.
The more so because there is never-ending hope for change
makes me break open wounds.
We will be alone once, all envy around the rune,
and I will be so proud, because you understand ...
Historia edycji tłumaczenia
| Płyty: |
MVP Edytuj metrykę |
|---|
Komentarze (0):