Slavic Rebirth - Bitwa Warszawska

W pyłach zmierzchającej Europy, na gruzach idei i szańcach oporu,
Jak mgła napływa ten wschodni wiatr, okrywa cieniem sztandar rubinowy,
Białe twarze lśniące karmazynem, Orle Gniazdo na tlącym rumowisku
I to wszystko w sierpniowy poranek, czy wolności znów rozbłyśnie iskra?

Twój heroizm i wytrwałość, wielkie czyny, walki zbrojne
Twoje cnoty, ideały, tchnęły siłę niepokorną.

"Rodacy, od zarania listopadowych dni naszej odzyskanej wolności żołnierz polski
W długich i ciężkich zmaganiach z przeważającym wrogiem wykuwał przyszłość i potęgę Polski.
Żołnierz ten dźwigający na sobie ciężkie brzemię wojny wiedział, że cząstką jest drobną siły kraju
Że w potrzebie naród cały stanie za nim, nowej mocy i nowej otuchy mu dodać."

Słychać głos z pola bitew, ciągle woła niespokojnie.
Przypomina o strażnikach, w blasku glorii, wielkich wspomnień.
Czy ten wiatr nie ustanie, czy odejdzie bezpowrotnie?
Abyś mógł bez oporów, rozpostrzeć skrzydła, wreszcie wolne.

Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom
Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona!

Twój heroizm i wytrwałość, wielkie czyny, walki zbrojne
Twoje cnoty, ideały, tchnęły siłę niepokorną.
Czy ten wiatr nie ustanie, czy odejdzie bezpowrotnie?
Abyś mógł bez oporów, rozpostrzeć skrzydła, wreszcie wolne!

Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom
Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona!
Orle Biały wznieś się w górę, ku wolności, ku przestworzom
Nieś ze sobą tę nowinę, Europa ocalona!