Stenia Kozłowska - Na małej uliczce

Na uliczce kulawych akacji
Na uliczce sklepików brodatych
Stary Mendel codziennie rozstawiał
Wspaniałości cudowne jak kwiaty

Słój karmelków pachnących słodyczą
Kosze jabłek uparcie brzęczące
Wodę z sokiem i ciastka jajeczne
I lizaki ogromne jak słońce

Na mojej uliczce, na małej uliczce
Gdzie uśmiech szedł chyłkiem
Jak złodziej wśród mgły
Na małej uliczce, na mojej uliczce
Gdzie częściej od słońca świeciły łzy

La la la, la la la
La la la, la la la la la la
La la la, la la la
La la la, la la la la la

Stary Mendel zachwalał swe cuda
Czasem oczy spłowiałe przymykał
Kiedy chłopak się skradał łakomie
Żeby ukraść dwa jabłka z koszyka

A gdy wieczór nakładał już myckę
I rozwieszał swój smutek jak chałat
Księżyc świece zapalał świąteczne
Księżyc żółty, żółciutki jak chała

Na mojej uliczce, na małej uliczce
Gdzie uśmiech szedł chyłkiem
Jak złodziej wśród mgły
Na mojej uliczce, na małej uliczce
Gdzie częściej od słońca świeciły łzy

La la la, la la la
La la la, la la la la la la
La la la, la la la
La la la, la la la la la

Czasem idę na tamtą ulicę
Zbieram skrawki rozbitych koszyków
I okruchy ze słojów stłuczonych
I wspomnienia brodatych sklepików

Wiem, że nigdy już jabłek Mendlowi
I nie wezmę, i nigdy nie oddam
Czas pogubił nas wszystkich w podróży
Tylko żal mi jest czegoś i szkoda

Na mojej uliczce, na małej uliczce
Gdzie uśmiech szedł chyłkiem
Jak złodziej wśród mgły
Na mojej uliczce, na małej uliczce
Gdzie częściej od słońca świeciły łzy

La la la, la la la
La la la, la la la la la la
Mmm, mmm
Tam gdzie często świeciły łzy