SYMPTONE - Si vis pacem, para bellum

Jeszcze kurz nie zdążył spaść
Jeszcze huk nie skończył trwać
Moje oczy wciąż otwarte
Bez wyrazu patrzą w dal

Zaciskam zęby, wściekłości krzyk
Nie będzie znaczył dla nich nic
Dla idei kłamstwa bezmiar krzywd
Dla idei kłamstwa będę się bić

Gdzie ten łopot białych flag
Gdzie dwóch palców pokoju znak
Nikt nie pyta o to już
Wśród wielkiego tłumu dusz

Cienka granica, zwierzę czy człowiek
Instynkt zradza w głowie szał
Czy uciekniesz, i zostawisz coś kochał
Czy znajdziesz w sobie stal?

Jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny
Bo oni spokoju ścierpieć nie mogli

Oto ja, przestępca, walczę o dom
Oto ja, wyklęty, idę na front
Bić się o wartości, których nie znają
O których słyszeli, lecz ich nie wyznają

Jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny
Bo oni spokoju ścierpieć nie mogli

Nas nauczono, że nie ma miłości
Nas nauczono, że nie ma litości

Nie ma

Walcz

Nie ma miłości
Nie ma litości
Nie ma sumienia

Jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny
Jeśli chcesz pokoju, szykuj się do wojny
Si vis pacem, para bellum
Si vis pacem, para bellum

Stoję pośród spalonej ziemi
Tu kiedyś stał mój dom
Teraz tylko garstka kamieni
Nie mówię już nic
Zamykam serce, i idę w dal
Idę w dal