Tartak - Mij narod

Mij narod – staryj sywyj did,
Szczo żywe na cij zemli kilka tysjacz lit.
Sydyt' sobi na pryz'bi, u wusa posmichajet'sja,
Czas wid czasu iz małeczeju pohrajet'sja.
Łjulku natopcze, kazku rozkaże,
Odne słowo mowyt' – nacze wuzłom zaw’jaże.
Pyszajet'sja żowtoju nywoju, myłujet'sja synim nebom,
I wsich pryhoszczaje sołodkym medom.
Mij narod – babusja stareńka,
Odnym – niżna babcja, inszym – łaskawa neńka.
Pachne pyrohamy ta łjubystokom,
Za wełykoju rodynoju dohljadaje dbajływym okom.
Mij narod – djad'ko prac'owytyj,
Dobre robotu robyt' i chocze dobre żyty!
Maje sylni ruky, wełyke serce maje,
Na roboti – horyt', na wesiłli – huljaje!

Ta posijały diwky lon, ta posijały diwky lon,
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, diwky lon.

Mij narod – żinka u chustyni.
Buła prywitnoju kołys', prywitnoju łyszyłas' nyni.
Ws'oho jij dostałosja – i dobra, i łycha!
A wona w radosti – huczna, u neszczasti – tycha.
Mij narod – ce naszi chłopci kremezni,
Kołys' taki nosyły czuby dowżełezni.
Teper czubiw nemaje, ałe kożen i bez czuba –
Hnuczkiszyj wid łozy, micniszyj wid duba.
Mij narod – ce krasuni-diwczata.
U inszych takych mało, a w nas takych bahato!
Czerwonijut' wid sliz, rożewijut' wid smichu,
Swojimy łaskamy darujut' nejmowirnu wtichu.
Mij narod – dity weseli –
Szczastja kożnij rodyni, radist' kożnij oseli.
Choczut' use wmity, prahnut' use znaty,
Łjubljat' swoju mamu, poważajut' swoho tata...

Ta ne wrodyło diwkam lon, ta ne wrodyło diwkam lon,
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, diwkam lon.

Mij narod rozkydanyj po ws'omu switu.
I na czużyni w ńoho wyrostajut' czużi dity.
Czużij zemli daruje swij tałant i swoje wminnja,
Ałe ż u cij zemli łyszyłosja joho korinnja!
Mij narod znowu może staty kraszczym –
Nezaljakanym, nezaturkanym i nełedaszczym...
Usmichnet'sja bratam, sestram i sobi samomu,
Znowu stane hospodarem własnoho domu!

Och i wrodyło hirczaky, och i wrodyło hirczaky,
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, hirczaky.

A czużiji chłopci – duraky, a czużiji chłopci – duraky,
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, duraky.
Bo chotjat' z namy noczuwat', bo chotjat' z namy noczuwat',
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, noczuwat'.
A naszi chłopci ne weljat', a naszi chłopci ne weljat',
Ty Jaryna-Maryna, żena-barynja moja, ne weljat'.