The GazettE - Juunanasai ( kanji )

Zdecydowałam że nie będę mieć żalu
Samotna kobieta na stacji Tokyo
Jestem wyczerpana
Nie widzę sensu by żyć


Myślałam że te szczęśliwe dni mogą trwać wiecznie
Dziecko we mnie wygląda jak ty
Byłam szczęśliwa, bardzo szczęśliwa..
Ale z niewiadomych powodów nie potrafiłam przestać płakać.

Czy to czyni cie nieszczęśliwym?
Czy to jest dla ciebie ciężarem?
Dlaczego mnie opuściłeś, odszedłeś bez słów?

Nienawidziłam go, swoją suknie ślubną powiesiłam na ścianie
Tamtej wiosny miałam 17 lat.
Ostatnie przelotne spojrzenie skierowałam na ciebie
gdy spacerowałeś daleko.
Ale oparzyłeś moje oko
Nie miałeś mnie opuszczać...


"Jestem wyczerpany kochaniem cie"
powiedziałeś
I odszedłeś nic już nie mówiąc.
Czy ty wiesz...Co czułam
Czekając na ciebie cały ten czas...?

Ból wciąż trwał
Choć krzyczę, nic się nie zmienia
Wciąż wlokę za sobą twój cień

Nie chce załatwiać ciężkich spraw dla dziecka
które ewentualnie się urodzi
Przepraszam, nie potrafię objąć Cie tak czule
jak powinna matka

Tej wiosny miałam 17 lat
Płakałam nad wspomnieniami,
Choć wiedziałam że nie przewrócę tamtych dni.

Gdzieś głęboko w moim sercu
Wychodzę na przeciw moim dłoniom
Czy to czyni cie nieszczęśliwym?
Czy to jest dla ciebie ciężarem?
Dlaczego mnie opuściłeś
Odszedłeś bez słów?
Wieszam na ścianie moją suknię ślubną [gdzie teraz jesteś]
[Czy czujesz się lepiej?]
[czy twoje życie było szczęśliwe?]
[Nie jesteś taki jak byłeś kiedyś]
Nie mogąc patrzeć na płacz tego dziecka czekam na wiosnę



Zdecydowałam że nie będę mieć żalu
Samotna kobieta na stacji Tokyo
Jestem wyczerpana
Nie widzę sensu by żyć